Kryzys wieku średniego: co oznacza przejście między młodością a starością
Coraz częściej w psychologii i poza nią słyszymy o „kryzysie wieku średniego”, czyli zjawisku, w którym jednostka, niezależnie od tego, czy kobieta, czy mężczyzna jest obojętna, zmaga się z zaakceptowaniem fazy przejściowej między młodością a starością i która zwykle występuje około 40-50 lat To poczucie straty może czasami prowadzić nawet do jakiejś formy depresji, dlatego pilnie o tym mówić i normalizować, nie chowając się za formami stygmatyzacji czy wstydu. aby dowiedzieć się, co w świecie anglosaskim nazywa się „kryzysem wieku średniego”, napisaliśmy dla Ciebie artykuł, który pomoże Ci krok po kroku zrozumieć to zjawisko, podkreślając jego objawy, przyczyny i możliwe rozwiązania.
Ale zanim zaczniesz czytać, obejrzyj ten film i odkryj wszystkie korzyści, jakie miłość może wnieść do naszego życia!
Kryzys wieku średniego: co to jest
Zobacz też
Przez kryzys wieku średniego, znany również jako kryzys wieku średniego, rozumiemy dyskomfort psychiczny i fizyczny zwykle odczuwany przez mężczyzn i kobiety w wieku od 40 do 50 lat. W rzeczywistości wiadomo, że fazy przejściowe (patrz okres dojrzewania) są najbardziej bolesne w życiu człowieka, ponieważ są pełne zmian, które często są trudne do zaakceptowania. W szczególności, jeśli chodzi o kryzys wieku średniego, ma to miejsce, gdy jednostka uświadamia sobie, że stopniowo zbliża się do ostatniego rozdziału niezwykłej księgi życia, osiągając wiek, który zawsze jest bliższy starości i coraz bardziej odległy od młodości . Dla niektórych chwila ta staje się nośnikiem ogromnej niemocy wraz z żalem, wyrzutem sumienia i poczuciem głębokiej melancholii. W tym momencie naturalny wzrost rejestru nie jest już postrzegany jako oznaka dojrzałości, ale jako oznaka psychologicznego i fizjologicznego rozkładu, co prowadzi osoby dotknięte kryzysem wieku średniego do zachowań często irracjonalnych i impulsywnych, jak Zobaczymy w dalszej części tego artykułu, posuwając się nawet do doświadczania mniej lub bardziej ostrej formy depresji.
Kryzys wieku średniego u mężczyzn
Kryzys wieku średniego to fakt, który dotyka głównie mężczyzn. W rzeczywistości człowiek, który zawsze był poddawany społecznym stereotypom, które chcą, aby był wiecznie silny i męski, ogromnie zmaga się z akceptacją jakiejkolwiek formy rozkładu w odniesieniu do zdrowia fizycznego lub psychicznego. Wypadanie włosów, przyrost masy ciała, większe poczucie osłabienia lub wyczerpania, spadek sprawności seksualnej, to zmiany, które podważają poczucie własnej wartości mężczyzn, załamują ich pewność siebie i powodują dyskomfort i dyskomfort.
Kryzys wieku średniego u kobiet
Chociaż jest mniej kobiet, które cierpią z powodu kryzysu wieku średniego niż mężczyzn, nie oznacza to, że wcale na niego nie cierpią. W rzeczywistości nawet jednostka płci żeńskiej zostaje wyparta przez wiele zmian, które zachodzą w jej ciele i życiu w tym wieku. Pojawienie się zmarszczek i siwych włosów, kilka zbędnych kilogramów, nadejście menopauzy, wyprowadzenie dzieci z domu matki, to doświadczenia często źle przeżywane przez kobiety, które nagle czują się ogołocone ze swojej użyteczności i kobiecości. Kiedy tak się dzieje, kobiety - błędnie - postrzegają swoje życie jako bezsensowne, a to uczucie znacznie zagraża ich zdrowiu psychicznemu.
Kryzys wieku średniego: objawy
Kryzys wieku średniego lub kryzys wieku średniego może przybierać różne formy w zależności od osobowości osoby dotkniętej chorobą, ale głównymi objawami sygnalizującymi obecność tego zaburzenia są: depresja, smutek, osłabienie, drażliwość, wieczna nuda, wyraźna skłonność do poddawania się i wyraźna skłonność do skupiania się tylko na negatywnych aspektach tego wieku i ogólnie życia. Nierzadko zdarza się również, że mężczyźni i kobiety przytłoczeni tym dyskomfortem kierują się irracjonalnością, podejmują pochopne decyzje i poddają się radykalnym zmianom stylu życia lub wyglądu, których nigdy wcześniej nie brali pod uwagę. Nie zapominając, że często niektórzy z nich szukają znacznie młodszych partnerów, aby pozwolić sobie na dryfowanie, które jest bardziej odpowiednie dla młodzieży.
Kilka przydatnych produktów, aby lepiej stawić czoła tej delikatnej fazie życia:
> Książka „Kryzys wieku średniego. Przewodnik filozoficzny”
> Organiczny krem przeciwzmarszczkowy na bazie kwasu hialuronowego
> lubrykant intymny na bazie wody
> Żel nawilżający pochwy
Kryzys wieku średniego: przyczyny
Zgodnie z tym, co do tej pory wykazała psychologia, przyczyn kryzysu wieku średniego jest wiele, często powiązanych ze sobą, a każda na swój sposób wpływa na psychikę mężczyzn i kobiet. Spróbujmy więc zrozumieć, dlaczego niektórzy ludzie cierpią z powodu tego dyskomfortu i wyraźnie ponoszą objawy i konsekwencje. Wśród najczęstszych przyczyn kryzysu wieku średniego mamy: brak bodźców, niezadowolenie w miejscu pracy, w rodzinie lub/i w życiu pary, zdarzenie, które drastycznie naznacza życie (śmierć rodzica, nagle pustka). dom, dzieci dalekie i spełnione), wydarzenia, które dodatkowo wyznaczają przemijanie lat (małżeństwo ich dzieci, narodziny wnuków), powrót przeszłych i przyjemnych wspomnień, które wywołują w człowieku poczucie pozornie nieuleczalnej melancholii lub pierwsze oznaki podeszłego wieku (reumatyzm, wypadanie włosów, pojawianie się zmarszczek, włosów i siwych włosów itp.). Wszystkie te elementy, jakkolwiek wspólne, mogą mieć tak gwałtowny wpływ na umysł mężczyzny lub kobiety i destabilizować ich do tego stopnia, że przeżywają prawdziwy kryzys egzystencjalny, który zaniedbany może również prowadzić do depresji.
Kryzys wieku średniego: jak długo trwa
Jeśli chodzi o średni czas trwania kryzysu wieku średniego, nie ma jednoznacznej i precyzyjnej kwantyfikacji. W rzeczywistości istnieje zbyt wiele zmiennych, które określają okres czasu, w którym zdarzenie ma miejsce: mogą to być miesiące lub lata. Wszystko zależy od osobowości dotkniętego chorobą mężczyzny lub kobiety, kontekstu społecznego, relacji i drogi, którą zdecydujesz się zmierzyć i ostatecznie rozwiązać problem.
Kryzys wieku średniego: jak go przezwyciężyć
Kryzys wieku średniego może być naprawdę bolesnym i traumatycznym doświadczeniem w życiu człowieka, ale nie niemożliwym do przezwyciężenia. Przy odpowiednim nastawieniu i, jeśli to konieczne, niezbędnym wsparciu psychologicznym, będzie można się z tego wydostać. Przede wszystkim trzeba rozpoznać swoje złe samopoczucie i zbadać jego przyczyny, a nie zaprzeczać. Potem trzymanie wszystkiego dla siebie z pewnością nie jest rozwiązaniem: najlepiej byłoby porozmawiać o tym i wyluzować się z bliskimi i ewentualnie zwrócić się do ekspertów specjalistów, którzy mogą udzielić konkretnej pomocy w zakresie zdrowia psychicznego. Oprócz tego istnieje kilka prostych środków ostrożności, które osoba w kryzysie powinna dążyć do podjęcia na co dzień: skup się na pozytywnych aspektach swojego życia – czyli na starym i kochanym „spójrz na szklankę do połowy pełną” - stawiaj czoła z dnia na dzień bez ogarniania niepokoju, ciesz się małymi, czasem banalnymi przyjemnościami, ożywiaj swoje relacje, dbaj o siebie i swoje ciało, bo im bardziej będziesz dbać o siebie, tym lepsza będzie Twoja jakość życia zaawansowany etap swojej egzystencji i wreszcie uświadomienie sobie raz na zawsze, że każdy wiek i każda faza życia ma swoje plusy i minusy, bez popadania w wieczną idealizację młodości. Tylko w ten sposób możliwe będzie przekształcenie cierpienia w nową samoświadomość, gotową do odrodzenia się i do życia drugim życiem.
