Kapitanie, mój kapitanie. Kariera Robina Williamsa na zdjęciach
Jak człowiek, który tak nas rozśmieszał, może odejść i odebrać sobie życie? Było to jedno z najczęściej zadawanych pytań czytanych w mediach społecznościowych po ujawnieniu smutnych wiadomości. Odpowiedź? Bo depresja jest jak pijawka, od której trudno się wyrwać i która niezmordowanie wysysa krew, zabierając siły do życia codziennego i przypomina, że wszystko jest możliwe, aby znaleźć rozwiązanie. Najgorszą rzeczą, na którą zbyt często natykałem się po jego śmierci, było przeczytanie owej niegodziwości. „Tchórz”, „Tchórz”, „Samolubny”. To najczęstsze określenia, które kojarzą się z „aktorem krytykowanym za popełnienie samobójstwa”, nie myśląc o swoich bliskich.
Po co oceniać człowieka za to, jak poszedł, a nie za to, jak żył?W przypadku Robina Williamsa, z całą szczerością, wolę pamiętać o jego umiejętnościach, jego talencie, jego zdolności do sprawiania, że ludzie płaczą, śmieją się i poruszają swoimi kameleonowymi interpretacjami. Poniżej zostawiam serię zdjęć, które śledzą jego karierę od końca lat 70. do 2014 roku. Bo liczy się przecież przede wszystkim dla nas, którzy jesteśmy tylko widzami życia artysty, to jej wybory zawodowe, nie osobiste.
Na zakończenie zostawiam wam fragment monologu, który Robin Williams zagrał w filmie Jack z 1996 roku w reżyserii Francisa Forda Coppoli, który być może trochę „powinniśmy traktować jako życiową radę, nie sądzisz?
Zobacz też
< Tagi: Stary Dom Styl Życia ModaProszę, nie martw się tak bardzo, ponieważ nikomu z nas nie wolno przebywać tak długo na tej ziemi. Życie nam ucieka i jeśli przypadkiem jesteś przygnębiony, spójrz w letnie niebo z gwiazdami rozrzuconymi w aksamitnej nocy, gdy spadająca gwiazda rzuca się w ciemność nocy swoim blaskiem, pomyśl życzenie i pomyśl o mnie . Uczyń swoje życie spektakularnym.
