Otyłość dziecięca: jakie są przyczyny i zagrożenia w dzieciństwie
Nie ma chwili bardziej wyczekiwanej przez dzieci niż przekąska: przerwa na dzielenie się, relaks i pyszne jedzenie.Szkoda, że bardzo często te przekąski są bardzo niezbilansowane z żywieniowego punktu widzenia i to w gestii rodziców lub tych którzy się nimi opiekują proponują zdrową żywność w szkole iw domu Oceń w tym filmie, jak to zrobić, z pomocą ekspertki Rachele Aspesi, dietetyka dla dzieci i dla całej rodziny.
Otyłość dziecięca: definicja
Definiowanie otyłości w wieku pediatrycznym jest bardziej złożone niż u dorosłych, ponieważ w wieku dorosłym nadwagę oblicza się na podstawie wartości BMI lub BMI (Body Mass Index), czyli relacji między masą a wzrostem (BMI = masa w kg / wzrost w wieku metrów, podniesiony do kwadratu). Nie zawsze tak było z biegiem czasu, ale społeczność naukowa przyjęła teraz tę wartość jako uniwersalną i jest to parametr brany pod uwagę wszędzie.
Obecnie przyjmuje się, że osoba ma nadwagę, jeśli jej BMI/BMI jest powyżej 25, natomiast jest otyła, gdy jej BMI przekracza 30.
U dzieci jednak ten parametr nie jest wystarczający do stwierdzenia obecności nadwagi lub otyłości. Osoby, które wciąż się rozwijają, a więc wszyscy chłopcy i dorastający chłopcy, zwiększają masę tkanki tłuszczowej w zależności od wieku, a stosunek masy do wzrostu zmienia się w czasie, z różnicami między mężczyznami i kobietami. nieletni z samym BMI: nie ma jednej wartości, która determinuje nadwagę i otyłość u dzieci.
Jednak WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) próbowała sporządzić wytyczne, aby mieć „wyobrażenie o sytuacji pacjenta, odnosząc się do punktów BMI na krzywych centylowych, z których korzystają wszyscy pediatrzy. Punkty te zostały wykonane przez badanie Cole'a w 2000 roku i były przez lata dostosowywane.
Od urodzenia noworodek jest monitorowany pod względem wzrostu, patrząc na te krzywe centylowe i oceniając jego genetykę, a także płeć (na przykład dziecko z bardzo wysokimi rodzicami potencjalnie będzie miało wyższy centyl niż normalnie, ale jest charakterystyczne dla rodzina "jest absolutnie normalna w jego konkretnym przypadku). Z punktu widzenia wagi natomiast, jeśli wykryje się liczbę większą niż 85%, dziecko uważa się za nadwagę, a jeśli osiągnie 95-97% percentyla, to jest w stanie otyłości.
Zobacz też
Rozprzestrzenianie się zjawiska
Niestety, chociaż tabele te są aktualizowane z roku na rok, właśnie po to, aby przedstawić jak najbardziej realistyczne dane dotyczące rozwoju dzieci, nie zdarzają się rzadkie przypadki, w których mały pacjent jest klasyfikowany jako nadwaga lub otyłość.
Otyłość dziecięca jest problemem pod każdym względem i ma ogromny wpływ społeczny.W Europie jest to problem zdrowia publicznego, a nasz kraj znajduje się na szczycie rankingów: szacuje się, że około co czwarte dziecko cierpi na otyłość.42% chłopców ma nadwagę z nadwagą. 21% otyłości, a u dziewczynek liczba ta niewiele się zmienia, bo około 38% ma nadwagę, a 14% dziewcząt jest otyłych.Niepokojąca tendencja wzrasta z roku na rok, głównie z winy niewłaściwego stylu życia już w wiek rozwojowy.
Statystyki powinny skłaniać nas do myślenia: dziecko z nadwagą będzie takie już w wieku dorosłym, a ponadto te dodatkowe kilogramy mogą być związane z poważnymi patologiami w dziedzinie ortopedycznej, psychicznej, metabolicznej i sercowo-naczyniowej.
Dlatego zawsze zaleca się podejście do zdrowego stylu życia od najmłodszych lat; służy utrzymaniu formy i w tych przypadkach jest głównym sprzymierzeńcem w redukcji otyłości.
Zobaczmy teraz, jakie mogą być przyczyny otyłości w wieku rozwojowym.
Przyczyny wyzwalające
O otyłości u dzieci decydują czynniki genetyczne i środowiskowe, niewłaściwa dieta oraz siedzący tryb życia. Te rzeczy mogą wchodzić ze sobą w interakcje, uwydatniając problem.
Wśród wymienionych, dziedzictwo genetyczne jest z pewnością najważniejszą przyczyną: jeśli jedno lub oboje rodziców jest otyłych, jest to czynnik wysokiego ryzyka dla dziecka.
Otyłość objawia się w miarę upływu czasu dodatnim bilansem energetycznym: czyli wprowadzanych jest więcej kalorii niż spożywanych, bardzo często z powodu nieprawidłowej diety i niskiego zużycia tych kalorii poprzez siedzący tryb życia.
Wśród najbardziej szkodliwych i powszechnych nawyków żywieniowych u dzieci jest tendencja do bardzo częstego jedzenia poza domem, preferowania fast foodów i kalorycznych przekąsek, którym towarzyszą napoje o wysokiej zawartości cukru.
Aby dać ci wyobrażenie, po prostu weź 100 kcal dziennie więcej niż jest to konieczne, aby osiągnąć przyrost wagi 4,5 kg rocznie, pod warunkiem, że te kalorie nie są „spalane” przy zdrowej aktywności fizycznej.
Rzadko zdarzają się przypadki, w których otyłość jest związana ze zmianami hormonalnymi, takimi jak niedoczynność tarczycy i dysfunkcja nadnerczy lub z długotrwałym leczeniem lekami, takimi jak kortyzon (około 2%), dlatego przyczyny wywołujące można znaleźć w rodzinie.
Problemy związane z nadwagą
Otyłość dziecięca wiąże się z różnymi problemami, m.in.:
- nagromadzenie tłuszczu w wątrobie (powodujące stłuszczenie wątroby);
- wzrost insuliny z możliwą ewolucją w kierunku cukrzycy typu 2, wpływając w ten sposób na układ hormonalny;
- podwyższony poziom cholesterolu, trójglicerydów i kwasu moczowego;
- wzrost ciśnienia krwi i zawał układu sercowo-naczyniowego, skutkujący wzrostem śmiertelności w wieku dorosłym bezpośrednio związanym z problemami otyłości u młodzieży i chłopców między 14 a 19 rokiem życia (jest to najpoważniejszy i najważniejszy czynnik ryzyka);
- problemy ortopedyczne i kostne;
- dolegliwości oddechowe;
- zaburzenia psychiczne.
Są to bardzo poważne komplikacje, które, jeśli nabawiły się w dzieciństwie, mogą mieć również reperkusje w wieku dorosłym, zagrażając życiu. lub przed nastolatkiem: pulchne dzieci są często wyśmiewane przez rówieśników, a to nie pomaga w zawstydzeniu ich ciał, które najprawdopodobniej już mają. Jeśli zauważymy, że nasze dziecko lub nastolatek ma nadwagę, najlepiej podjąć działania i zmienić coś w stylu życia.
Jak zapobiegać otyłości u dzieci
Aby uniknąć wystąpienia chorób, które wymieniliśmy powyżej, najlepszym sposobem jest z pewnością zapobieganie.Jeśli Twoje dziecko ma tendencję do przybierania na wadze, natychmiast interweniuj.Z pewnością będziesz musiał przejrzeć nawyki żywieniowe i momenty przeznaczone na aktywność fizyczną, ale nie ma z góry ustalonych zasad. Dlatego możesz dostosować sugestie, które zamierzamy Ci przekazać, stosując małe sztuczki dla swojej rodziny. Jeśli konkretnie twój syn / córka cierpi na otyłość, nigdy nie spuszczaj czujności, ponieważ ryzyko powrotu jest zawsze możliwe.
Oto kilka praktycznych porad promowanych przez włoskie Ministerstwo Zdrowia:
- jeśli chodzi o jedzenie i dietę, przyzwyczaja dziecko do regularnych posiłków, unikając jedzenia po godzinach. Sugerowana liczba to 3, co oznacza obfite, ale obfite śniadanie i umiarkowany obiad plus kolację z dodatkiem warzyw. Spędź dzień z dwiema przekąskami, jedną rano i jedną po południu. Przekąski muszą nadal opierać się na pożywnej żywności, ale nie na fast foodach. Pomoże mu to uniknąć dziur między posiłkami;
- należy unikać nadmiernego podjadania. Nie podawaj mu przekąsek, które są zbyt bogate w cukier lub kaloryczne (szczególnie uważaj na przekąski, lody, soki owocowe i napoje gazowane). Zamiast tego wybierz przekąski na bazie owoców lub jogurt;
- ograniczyć wędliny, smażone potrawy i przyprawy. Ograniczone mają być również słodkie pokarmy do posiłków. Białka należy spożywać w sposób zrównoważony, nie nadmiernie, dlatego naprzemiennie spożywaj mięso, jajka i sery (nigdy razem w tym samym posiłku). Tych wskazań musi przestrzegać cała rodzina, bo dzieci od najmłodszych lat zaczynają naśladować rodziców we wszystkim, nawet w ich przyzwyczajeniach przy stole;
- jeśli dziecko wydaje się pełne, nie nalegaj: czasami pragnienie uszczęśliwienia matki jest większe niż głód, który masz w tej chwili. Lepiej nie wywoływać zniekształconych relacji z jedzeniem;
- walczyć z siedzącym trybem życia, przyzwyczajając dziecko do zabawy na świeżym powietrzu, na świeżym powietrzu Aktywność fizyczna na świeżym powietrzu jest ważna zarówno dla prawidłowego rozwoju fizycznego, jak i spalania nadmiaru kalorii;
- szanuje rytmy snu i budzenia się, aby nie wykształcić błędnych nawyków, takich jak nocne karmienie;
- ogranicza korzystanie z urządzeń elektronicznych maksymalnie do ok. 2 godzin dziennie, wśród których bierzemy pod uwagę zarówno telewizję, jak i komputery oraz gry wideo, czas wolny miło spędzić w gronie znajomych lub na świeżym powietrzu! W wieku poniżej 2 lat ogólnie nie zaleca się oglądania telewizji.
Kiedy skontaktować się z pediatrą?
Kiedy nadmiar tkanki tłuszczowej jest już widoczny, a otyłość stała się patologiczna (tj. BMI powyżej 95. lub 85. centyla), zawsze lepiej skonsultować się ze specjalistą.
Pediatra rodzinny lub dietetyk będzie musiał być pierwszym punktem odniesienia dla tego typu problemu, zwłaszcza gdy jako rodzic dokonałeś już zmian, o których mowa w poprzednim akapicie, a wysiłki nie były wystarczające, aby poprawić sytuację.
Pediatra będzie interweniował nie tylko na poziomie zdrowotnym, ale również behawioralnym, wskazując współpracowników i ścieżki doraźne, w oparciu o indywidualną sytuację. Początkowo „wymagany będzie dokładny wywiad lekarski, który określi, czy dziecko cierpi na otyłość lub nadwagę i jakiego rodzaju, zasadniczy lub wtórny, a dopiero potem studium przypadku zostanie zbadane za pomocą wszelkich badań krwi, które potwierdzą diagnozę.
W dalszej kolejności możliwe są różne podejścia, ale dla uzyskania trwałych rezultatów z czasem konieczne będzie przeprowadzenie ścieżki żywieniowej, fizycznej i psychologicznej reedukacji, która w pierwszej kolejności angażuje dziecko, ale także całą rodzinę. rozpoczynając rutynę, która obejmuje stałą aktywność fizyczną lub wyznaczając małe cele, które będą monitorowane za pomocą dziennika żywności.
W przypadku, gdy nawet porady pediatry i dietetyka nie są wystarczające, konieczne może być skorzystanie z leków.
Leki zwalczające otyłość u dzieci
Do tej pory terapia farmakologiczna jest ostatecznością, ponieważ zbadano, w jaki sposób reedukacja do dobrego odżywiania i aktywności sportowej jest więcej niż wskazana. Oczywiste jest, że decydującym czynnikiem pozostaje wola małego pacjenta do zmiany rzeczy i dojścia do końca drogi, a także zaangażowanie członków rodziny, do której należy.
Nie ma bardziej ukierunkowanych leków niż inne, które przeciwdziałają otyłości w dzieciństwie, z wyjątkiem włókien, które pomogłyby zmniejszyć uczucie głodu i spowolnić wchłanianie składników odżywczych.
W najpoważniejszych przypadkach dziecięcej otyłości można skorzystać z chirurgii bariatrycznej; ale i tutaj należy podkreślić, że długofalowe efekty tych interwencji nie zostały udokumentowane w wieku pediatrycznym. Nie zapominając, że zawsze możliwe są ważne skutki uboczne, takie jak niedrożność jelit, zatorowość płucna czy zaburzenia wchłaniania, które nie gwarantują bezpiecznego powrotu do zdrowia.
