Mięczak zakaźny u dorosłych i dzieci: objawy, leczenie i terapia
Mięczak zakaźny to choroba wirusowa, która może dotknąć zarówno dorosłych, jak i dzieci. Jest to „infekcja, która zajmuje skórę i sporadycznie błony śluzowe, objawiając się pojawieniem się drobnych zmian. Te ostatnie, zupełnie łagodne, mogą wystąpić w dowolnej części ciała, ale częściej występują na udach, pośladki, podbrzusze, pachwiny i okolice narządów płciowych, natomiast u dzieci częściej na twarzy, nogach, ramionach i tułowiu.
Zaraźliwe mięczaki nie wpływają na narządy wewnętrzne i dlatego nie są niebezpieczne. Ich dość dziwaczna nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa „molluscus”, czyli „miękki, miękki, gąbczasty”. Jest następnie określany jako „zakaźny”, ponieważ łatwo przenosi się przez kontakt ze skórą.
Infekcja ta jest dość powszechna i nasila się szczególnie przy upale i wysokiej wilgotności, krótko mówiąc w klimacie tropikalnym, który sprzyja zarażeniu.Według statystyk mięczak zakaźny dotyka około 2,6 osobników na 100: w 80% przypadków jest to dzieci poniżej wiek 15 lat, z maksymalną częstością występowania od 1 do 4 lat. Dowiedzmy się razem wszystkiego, co trzeba wiedzieć: przyczyn, objawów, możliwości zarażenia, leczenia i bardziej odpowiednich terapii.
Objawy: zmiany i swędzenie całego ciała, od twarzy po okolice narządów płciowych (łonowe, żołędziowe, pachwinowe)
Od momentu zarażenia wirusem mięczaka zakaźnego nie pojawiają się żadne objawy przez okres trwający od 2 do 7 tygodni, zwany „inkubacją”. Pierwsze zmiany zaczynają pojawiać się dopiero później: na początku są małe, miękkie i bezbolesne, w kształcie małej kopuły, z centralnym wgłębieniem, z czasem mogą się powiększać i/lub puchnąć i zaczerwienić. być bardzo ostrożnym, uważaj, aby nie usunąć ich w traumatyczny sposób, ponieważ mogą pozostawić blizny.
Wielkość tych zmian, zwanych także „grudkami”, wynosi około 2-6 milimetrów. Może być ich tylko kilka lub mogą wypełniać całą powierzchnię ciała, nawet okolice narządów płciowych. Jedynymi obszarami, które nigdy nie są dotknięte, są dłonie i podeszwy stóp. Zaraźliwe skorupiaki mogą powodować swędzenie, jak również nie.
U pacjentów z AIDS lub z zaburzeniami układu odpornościowego zmiany mogą prowadzić do dalszych powikłań lub poważniejszych wysypek skórnych. W takich przypadkach niezbędna jest wczesna diagnoza.
Przyczyny i zarażenie
Przyczyną pojawienia się mięczaka zakaźnego jest zakażenie wirusem znanym pod akronimem MCV (molluscum contagiosum virus), należącym do rodziny Poxviridae.
Zarażenie może nastąpić albo przez bezpośredni kontakt ze skórą osób dotkniętych chorobą, albo przez dzielenie pościeli i prześcieradeł, albo przez korzystanie z tych samych wanien lub pryszniców. Co więcej, równie częsta jest transmisja drogą płciową: w takim przypadku zaatakowana będzie okolica narządów płciowych.
Jeden pozostaje zaraźliwy, dopóki mięczaki nie znikną całkowicie, ale – w przeciwieństwie do półpaśca – wirus raz zwalczony nie pozostaje w stanie uśpienia: jeśli pojawi się ponownie, jest to nowa infekcja.Należy również uważać, aby nie zarażać się przez dotknięcie rany lub jeśli użyjesz na przykład brzytwy do golenia, która kończy się drapaniem skóry: może to rozprzestrzenić chorobę na inne obszary ciała.
Osoby najbardziej zagrożone to przede wszystkim ci, którzy już cierpią na choroby układu odpornościowego, bardziej narażeni na ryzyko zarażenia (według statystyk dotyczy to ok. 5-33% pacjentów z AIDS). z chorób limfoproliferacyjnych, pacjentów z atopowym zapaleniem skóry.
Zaraźliwe skorupiaki u dzieci
Mięczak zakaźny, jak powiedzieliśmy, dotyka głównie dzieci, wśród których rozprzestrzenia się szybciej, zwłaszcza jeśli często przebywają w „rozwiązłych” środowiskach, takich jak basen.
U dzieci, podobnie jak u dorosłych, mięczaki nie powodują bólu, co najwyżej lekkie swędzenie i mają tendencję do samodzielnego przechodzenia w ciągu kilku miesięcy.Nie będąc złośliwą infekcją, dzieci mogą bezpiecznie kontynuować chodzenie do szkoły. .
Oto kilka wskazówek, jak zadbać o higienę swoich dzieci:
Pielęgnacja i terapia: od konkretnego kremu do skrobania
Mięczak zakaźny samoistnie ustępuje w ciągu kilku miesięcy, ale nadal można zalecić jakąś formę leczenia lub terapii mającej na celu przyspieszenie gojenia i zapobieganie zakażeniu innych części ciała. W rzeczywistości nie dla wszystkich czasy znikania są tak szybkie: w niektórych przypadkach trwa to lata!
Najczęstszym rozwiązaniem jest terapia lekowa, która polega na stosowaniu określonych kremów na bazie kwasu salicylowego, chlorowodorku potasu, kwasu retinowego lub tretinoniny (uwaga jednak: są to leki zabronione w ciąży i karmieniu piersią, zawsze pytaj lekarza o zaufanie i unikaj w każdym razie zrób to sam!) Można również zalecić leczenie oparte na lekach przeciwwirusowych i immunosupresyjnych.
Z drugiej strony, najostrzejsze formy zakaźnych mięczaków można rozwiązać za pomocą zabiegów, takich jak skrobanie ran, krioterapia (która wykorzystuje ciekły azot do spalania grudek), terapia laserowa, wybielanie chemiczne.Wszystkie te zabiegi mogą pozostawić cię w spokoju. : jeśli to możliwe, zawsze lepiej najpierw spróbować leczenia farmakologicznego.
Profilaktyka i naturalne środki zaradcze, od octu jabłkowego po homeopatię
Niektóre sztuczki i dobre nawyki mogą nam pomóc w zapobieganiu zaraźliwym skorupiakom i uniknięciu zarażania siebie lub innych ludzi. To przede wszystkim dobre praktyki higieniczne: zawsze myj ręce, nie dotykaj i nie drap żadnych kontuzji (własnych lub cudzych), zawsze zakrywaj już obecne grudki ubraniami i plastrami, nie dziel się żadnym ręcznikiem ani gąbką, jeśli jesteś zakażonych lub prześcieradłem, unikaj golenia bezpośrednio w dotkniętych obszarach (tak, depilacja pachwiny będzie musiała poczekać!) i uprawiaj seks, dopóki lekarz nie zaleci.
Istnieje również kilka naturalnych środków, które mogą ci pomóc, prawdopodobnie do stosowania razem z leczeniem farmakologicznym. Możesz wypróbować kompresy na bazie olejków eterycznych, które byłyby w stanie zmniejszyć rozmiar grudek: spróbuj z olejkiem cytrynowym i olejkiem mirtowym rozpuszczonymi w oliwie z oliwek, prawdziwe panaceum! Polecany jest również olejek z drzewa herbacianego i olejek malaleuca, natomiast wśród środków babci są czosnek i ocet jabłkowy o dobrze znanych właściwościach antybakteryjnych i odkażających.
Według niektórych nawet homeopatia może nam pomóc w przypadku mięczaka zakaźnego: wypróbuj leki homeopatyczne na bazie cedru białego lub natrium muriaticum.
Wydaje się, że odżywianie nie odgrywa żadnej szczególnej roli w wystąpieniu tej choroby ani w jej leczeniu, jednak nie można pominąć w diecie tych pokarmów, które są szczególnie korzystne dla skóry:
Więcej informacji na temat mięczaka zakaźnego można znaleźć na stronie internetowej szpitala Humanitas.
