Fantaghirò powraca w telewizji: tego nauczyliśmy się z fantasy lat 90.
Saga Fantaghirò powraca dzisiaj na antenę. Kultowy mini serial, emitowany po raz pierwszy 22 i 23 grudnia 1991 roku, powraca do Italia 1, niestety w niecodziennym czasie. Prawdziwym nostalgikom potrzebny jest ogromny wysiłek, ponieważ jeśli chcą podziwiać niesamowite przygody tej średniowiecznej fantazji, będą zmuszeni nastawić alarm nawet w święta: w rzeczywistości 5 odcinków będzie nadawanych od dziś, 23 grudnia. , do 27 do startu od 7.30 rano.
Ale kim jesteśmy, żeby odmówić wstania o 7, żeby oglądać Fantaghirò? Tutaj zatem prześledzimy najważniejsze nauki tej baśni inspirowanej baśnią Fanta-Ghirò, piękna osoba Italo Calvino oraz zbiorem „60 popularnych powieści montalskich” z końca XIX wieku.
Fantaghirò: średniowieczny 1968
Fantaghirò jest orędownikiem ruchu feministycznego ante-litteram. Ponieważ my, Włosi, nie mogliśmy prześcignąć Francuzów i Chińczyków, stworzyliśmy tutaj odpowiednio neapolitańską wersję Lady Oscar i Mulan (powodującą wiele wątpliwości u wielu mężczyzn na temat ich własnej seksualności). Będę fantazjować, w rzeczywistości powinien był urodzić się mężczyzną, ponieważ jego ojciec, władca królestwa, nie mógł zaakceptować kolejnej córki po dwóch poprzednich. Ale oto znowu mała dziewczynka, która jednak spontanicznie oddaje się notorycznie męskim czynnościom (przynajmniej w tamtych czasach), takim jak czytanie i używanie broni (na dobre). Buntuje się przeciwko zarządzeniom ojca, które chcą, by poświęciła się szyciu i gotowaniu, a po odcięciu długich loków i założeniu zbroi wyrusza, by przywrócić pokój z wrogim królestwem.
Zobacz też
Cięcie miski
Nie wiem, czy wszystkie nasze matki były zagorzałymi fanami Fantaghirò, faktem jest, że my, dzieci lat 90., ZWYKLE wszyscy dzielimy niesławną przeszłość, której zdjęcia są nadal przechowywane jako ostrzeżenie przed tym, kiedy będziemy być rodzicami: mówimy o kroju miski. Fryzjer w praktyce wziął miskę, założył nam ją na głowę i zaczął obcinać nam włosy wzdłuż obwodu wspomnianego instrumentu, jednocześnie patrząc na zdjęcie średniowiecznej bohaterki. fryzura wiązałaby się z naszym życiem, o traumie zdaliśmy sobie sprawę dopiero w dojrzałym wieku, wciąż walcząc o jej metabolizowanie (zaryzykowałbym tu mem Antonio Zequili krzyczącego „Nigdy więcej”).
Uważaj na zbyt piękne
Aspekt estetyczny to nie wszystko, czasem dobrze jest uważać na tych, którzy są przesadnie piękni i ta saga też to pokazuje. Fantaghirò podczas 5 odcinków ma do czynienia tylko z mężczyznami o rzadkiej urodzie (bonazzi stratosfery, nie oszukujmy się), jak Romualdo, władca królestwa antagonistów, w którym zakochuje się po spojrzeniu trwającym 10 sekund i w którym poślubi później różne perypetie), grane przez Kim Rossi Stuart i Tarabas (czarny charakter, który się w niej zakochuje, a przez to nawraca i odkupia), grany przez Nicholasa Rogersa. Ci dwaj mężczyźni przyspieszyli bicie naszego serca za każdym razem, gdy pojawili się na ekranie, jednak jeśli zwracamy uwagę na rozwój fabuły i nie rozpraszamy się ich jasnymi oczami, zdajemy sobie sprawę z problemów, jakie ze sobą niosą. Romualdo obiektywnie jest do niczego, a ponadto wpada we wszystkie pułapki, zmuszając swoją piękność do stawienia czoła podróżom i wyzwaniom, aby go uratować. Daje się porwać, wymazuje jej pamięć, zamienia się teraz w posąg, w porządku, Fantaghirò jest kobietą niezależną i na pewno nie potrzebuje księcia, przed którym mogłaby zostać uratowana, ale zawsze akceptowana jest minimalna współpraca. Z drugiej strony Tarabas nie tylko ryzykuje, że w każdej chwili stanie się potworem, ale gdy ma 30 lat lub więcej, zostaje odkryty, że nadal mieszka ze swoją matką Xellesią, despotyczną kobietą, nad którą jest wyraźnie zdominowany. Ucieknij, póki jest czas.
Czy jesteśmy pewni, że zdrowe odżywianie jest dla Ciebie dobre?
Wątpię, dlaczego w piątym filmie Fantaghirò odległe królestwo jest zniszczone przez armię złośliwych warzyw i owoców, które wywołują panikę wśród mieszkańców i karmią dzieci bezwzględnym piratem. Owoce i warzywa, a nie batony i kawałki pizzy. Zbiegi okoliczności? Nie sądzę.
To prawda, że zwierzęta często są lepsze od ludzi
Chociaż Fantaghirò jest biegły w posługiwaniu się bronią, w końcu udaje mu się uratować przed niebezpiecznymi sytuacjami, szczególnie dzięki pomocy magicznych zwierząt, zawsze gotowych do rzucenia się im na ratunek (w przeciwieństwie do nieszczęsnego Romualda). To uczy nas, że my dziewczęta na pewno nie potrzebujemy uroczego księcia na białym koniu, w rzeczywistości wystarczy nam nawet sam biały koń, najlepiej ze słowem.