Baby blues
Dlaczego nie czuję się dobrze?
Po ciąży nagły spadek hormonów progestynowych, związany z wydaleniem łożyska, może przejściowo powodować zaburzenia rytmów wewnętrznych, a tym samym także stanu emocjonalnego.
Ponadto, zwłaszcza jeśli bałaś się porodu, możliwe jest, że nadal cierpisz na luz związany z twoją udręką.
Zobacz też
Jeśli poród nie przebiegł tak, jak chciałeś, możesz doświadczyć uczucia urazy, rozczarowania; może się też zdarzyć, że przed dzieckiem z krwi i kości, którym teraz musisz się zaopiekować, odczuwasz mniej lub bardziej świadomą nostalgię za ciążą, kiedy wszystkie nadzieje były spełnione.
Zwłaszcza jeśli to pierwszy raz, zostanie mamą to ważny moment w życiu kobiety. Stajesz się matką, ojcem partnera, dziadkami rodziców... to jest sytuacja małżeńska i rodzinna, którą musisz nagle przejąć. Nawet jeśli byłaś w ciąży, aby przygotować się na tę zmianę, możesz czuć się zaskoczona.
Lub prościej, opieka nad dzieckiem wiąże się z tak wielką odpowiedzialnością, że przeraża Cię lub sprawia wrażenie, że nie jest na równi.
Co robić?
Przed porodem dobrze jest przygotować się na narodziny dziecka: dzięki temu nie będzie Ci wodniło się w gardle, gdy nadejdzie czas.
Po urodzeniu staraj się nie być sam na sam ze swoimi lękami. Czas na rozpieszczanie i wsparcie. Jeśli wyrażasz swoją nadwrażliwość wobec swojego partnera, bliskich lub personelu położniczego, z pewnością będą wyrozumiali i gotowi Ci pomóc. Nie wahaj się zatem delegować zadań, do których Twoja obecność nie jest niezbędna... a jeśli czyszczenie lub prasowanie ma jakiś wpływ, to nie ma to znaczenia!
Czas skorzystać z sieci znajomych, zadzwonić do siostry lub matki! A mówiąc o tym, zobaczysz, że nie będziesz już czuł się samotny i odkryjesz, że oni też prawdopodobnie przeszli przez tę trudną fazę. Po kilku dniach wszystko się poprawi i wszystko będzie dobrze.
A jeśli to nie przejdzie?
Jeśli po 15 dniach sytuacja się nie poprawi, nie wahaj się iść do lekarza. Zrozumie, czy masz prawdziwą depresję poporodową i czy potrzebujesz pomocy medycznej. Depresja poporodowa dotyka około 10% młodych matek. Objawia się uporczywym poczuciem winy lub przekonaniem o niemożności zaopiekowania się dzieckiem. Zaburzenie to często wiąże się z dużym zmęczeniem, myślami samobójczymi, a nawet halucynacjami. W takich przypadkach istnieje potrzeba poważnej opieki, aby uniknąć reperkusji w więzi matka-dziecko (ryzyko, którego jednak nie ma smutku poporodowego).
Twój lekarz będzie mógł również w razie potrzeby skierować Cię do psychoterapeuty. Być może przyczyną twojego cierpienia są ukryte trudności, które sięgają relacji z twoimi rodzicami, a zwłaszcza z matką. Dlatego niektóre sesje psychoterapeutyczne mogą być ważne dla rozwiązania problemu.
Przeczytaj pełne dossier na temat baby blues.
