Międzynarodowy Dzień Kobiet w Nauce: dlaczego jest to konieczne
Dzisiaj, 11 lutego, obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Kobiet i Dziewcząt w Nauce. Wydarzenie pożądane i wprowadzone przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych, które rozpoczęło się w 2015 roku, aby uczcić wszystkie kobiety, które poświęciły swoje życie na badania i zachęcenie innych do spróbowania swoich sił w tym tradycyjnie męskim obszarze.
Luka płci w przedmiotach STEM
Ten dzień przypomina nam również, że przedmioty STEM (nauki ścisłe, technika, inżynieria i matematyka) są nadal obciążone ogromną różnicą płci, co podkreśla również raport „Kobieta w nauce” przeprowadzony przez UNESCO w 2018 roku, który daje nam nie do końca różowy obraz kondycji kobiet w laboratorium, tylko 28,8% z nich w rzeczywistości zajmuje miejsce na polu naukowym, zdominowanym przez oligarchię mężczyzn.
Ponadto w 2019 r. projekt „Respect-Stop Violence Against Women”, realizowany przez Censis we współpracy z Departamentem Równych Szans Prezydencji Rady Ministrów, wykazał, że uczęszczanie kobiet na kierunki związane z informatyką i technologiami jest ok. 13%, natomiast w przypadku inżynierii przemysłowej i informatycznej ulega nieznacznemu wzrostowi, sięgając 22%. Te liczby są nieistotne, jeśli weźmiemy pod uwagę, że studentki, które decydują się na szkolenie w zakresie nauczania, stanowią 91,8% ogółu, a na kierunku językowym i psychologicznym odpowiednio 81,6% i 77,6%. Nic więc dziwnego, że w tej chwili tylko 20 kobiet otrzymało Nagrodę Nobla w dziedzinie nauki. 20 nagród z 600 ogółem.
Te liczby tylko potwierdzają potrzebę i wagę takiego dnia, który ma nam przypominać, że gdy zdamy sobie sprawę z problemu, musimy natychmiast działać, aby go powstrzymać. Poparła to przede wszystkim Elena Bonetti, była minister ds. polityki rodzinnej, która podkreślając, jak fundamentalny jest wkład kobiet w naukę, kieruje gorące zaproszenie w szczególności do władz i do społeczeństwa w ogólności: „Nadal promujemy i zachęcać młode kobiety do podejmowania szkoleń z przedmiotów macierzystych. Przyszłość wymaga ich odwagi, inteligencji, kreatywności ”.
Zobacz też
Włoscy naukowcy wczoraj i dziś: nie ma rozróżnienia płci, jeśli chodzi o pomysłowość
Poniżej przedstawiamy Państwu przykłady, które są sprzeczne z trendem w zakresie różnic płci w świecie nauki, a które dostarcza nam nasz piękny kraj. Przykłady, które przywracają nam nadzieję i inspirują nas do wychodzenia poza konwencje, przełamywania wirtualnych barier, które uniemożliwiają nam zaufanie do siebie, jeśli angażujesz się w sektory inne niż te, w których wmawiano nam, że mieszczą się w naszych kompetencjach.
Rita Levi Montalcini, pierwsza kobieta, która weszła do Papieskiej Akademii Nauk i otrzymała nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny w 1986 roku.
Margherita Hack, astrofizyk i pierwsza kobieta, która objęła stanowisko dyrektora Obserwatorium Astronomicznego w Trieście w latach 1964-1987, otrzymała Złoty Medal za zasługi dla nauki i kultury za zaangażowanie w badania i prawa obywatelskie.
Samantha Cristoforetti, absolwentka inżynierii mechanicznej, jest pierwszą kobietą-astronautką narodowości włoskiej, która odbyła lot kosmiczny, podczas którego ustanowiła rekord Europy i żeński rekord przebywania w kosmosie w jednym locie, dobre 199 dni.
Fabiola Gianotti, włoska fizyk na drugiej kadencji w zarządzie CERN w Genewie, największym laboratorium fizyki cząstek na świecie. Po raz pierwszy w historii instytutu ta sama osoba zostaje ponownie potwierdzona jako dyrektor.
Maria Rosaria Capobianchi, Concetta Castiletti i Francesca Colavita, trzej naukowcy, którym w niedzielę 2 lutego udało się wyizolować koronawirusa w laboratorium wirusologicznym Narodowego Instytutu Chorób Zakaźnych w szpitalu Spallanzani w Rzymie.
