Jak reagować na znęcanie się: przydatne wskazówki i sposoby radzenia sobie z nim
Jak reagować na bullying? Nie jest łatwo znaleźć właściwą reakcję na tego typu ataki i przerwać błędne koło, które nieuchronnie tworzy się między ofiarą a katem. A jeśli jesteś matką dziecka lub chłopca, który jest zastraszany, doskonale poznasz tę mieszankę złości i „bezradności, która wynika z niemożności bycia zawsze przy nim, aby bronić go przed niesprawiedliwą i niesprawiedliwą niegodziwością i przemocą, jak tych w filmie.” poniżej.
Znęcanie się może być naprawdę straszne dla młodej osoby lub bardzo młodej osoby: poza bezpośrednim bólem, jaki powoduje, może prowadzić w dłuższej perspektywie do rozwoju zaburzeń i patologii, które może nosić aż do dorosłości, od niskiej samooceny po stany depresyjne Spróbujmy więc wspólnie przeanalizować, jak reagować na bullying i jak pomóc naszym dzieciom przezwyciężyć powtarzającą się przemoc psychiczną ze strony rówieśników, nie tracąc przy tym pewności siebie.
Zobacz też
Zanim zrozumiesz, jak reagować na znęcanie się, musisz zrozumieć przyczyny
Aby zareagować na nękanie w sposób najbardziej odpowiedni i zdrowy dla Twojego dziecka, należy przede wszystkim przeanalizować powody, dla których jedno dziecko może stać się nękaczem, a drugie ofiarą tego rodzaju przemocy.
Badania naukowe wykazały, że dzieci, które stają się łobuzami, wykazując silną agresję i chęć sprawowania kontroli nad innymi, mają silny narcyzm, ale nie „wysoki wizerunek siebie”: poprzez przemoc w rzeczywistości próbują zdobyć władzę, a w konsekwencji , podziw, starają się wyglądać lepiej, niż sami myślą. Krótko mówiąc, forma niepewności, podobna do tej, która wydaje się dotyczyć dużej części tych, którzy stają się ofiarami.
Według badań dzieci atakowane przez łobuzów mają tendencję do kwestionowania siebie, własnej wartości. Są najłatwiejsze do trafienia, ponieważ jakoś już czują się nieadekwatne i kruche. W przeciwieństwie do łobuzów nie mają jednak „wysokiej samooceny, co czyni ich prawdziwymi kierowcami i liderami stada, zwykle dość popularnymi. Nie wyklucza to jednak, że łobuz może być rzeczywiście niepewny!
Jak reagować na znęcanie się
Pierwszym krokiem do zareagowania na zastraszanie jest przerwanie ciszy. „Mówienie o swoim dyskomforcie to technika reagowania na zastraszanie” – mówi Vincenzo Vetere, informatyk i prezes „Stowarzyszenia przeciwko zastraszaniu w szkole (ACBS)”. Może się to wydawać oczywiste i trywialne, ale mówiąc o tym, stwarzasz problem znany i który będzie punktem wyjścia twojego okupu”.
Mówienie o przemocy, której się doświadcza, wcale nie jest proste. Często ofiara jako pierwsza czuje się winna lub boi się i obawia odwetu za taką skargę. Rodzice muszą więc być bardzo uważni na dzwonki alarmowe, gotowi wychwycić oznaki możliwego cierpienia.Jeśli Twoje dziecko wykazuje problemy, takie jak zamknięcie, depresja, spadek wydajności, utrata zainteresowania, zaburzenia jedzenia lub snu, odmowa komunikacji , może być zastraszany.
Postaraj się więc zwrócić uwagę na jego dyskomfort i nawiązać z nim dialog, tak aby nie czuł się w żaden sposób osądzany. Twoje dziecko musi swobodnie wyrażać siebie, przynajmniej w środowisku rodzinnym, aby odzyskać zaufanie do innych i do siebie.
„Komunikacja z osobą dorosłą jest niezbędna do zwalczania zjawiska zastraszania” – mówi Cristiano Castelnovo, zawodowy pedagog i doradca ACBS. „Każdy rodzic musi być w stanie nawiązać relację zaufania, aby jego dziecko mogło mówić o dynamice zachodzącej w szkole.Ofiara bullyingu potrzebuje solidnego i stabilnego punktu odniesienia, jako stowarzyszenie zawsze zalecamy rozmowę z kimś, często rodzice na tym etapie nie są brani pod uwagę z obawy przed reperkusjami. Szkoła i rodzina muszą zawsze pozostawać w bliskim kontakcie, aby szkoła była miejscem bezpiecznym i sprzyjającym współpracy”.
Dobrze będzie też interweniować w środowisku szkolnym, starając się jak najbardziej edukować klasy do włączania i akceptacji innych. Ofierze nękania powinno towarzyszyć wsparcie psychologiczne, które pozwoli jej przekształcić złe doświadczenia w „okazję do osobistego wzmocnienia i rozwoju, pomagając jej również w lepszym rozwoju zdolności do relacji.
Jak reagować na cyberprzemoc
Nawet w przypadku cyberprzemocy konieczne jest przełamanie ciszy. Twoje dziecko musi być w stanie porozmawiać z tobą o tym od samego początku, a żeby tak się stało, musiałeś być w stanie nawiązać z nim relację zaufania i komunikacji. Daj mu przestrzeń, której chce i którą ma prawo mieć, ale zawsze daj mu znać, że tam jesteś, że w razie trudności zawsze może zwrócić się do Ciebie.
Aby uniknąć cyberprzemocy, konieczne będzie również zapewnienie dziecku „odpowiedniej edukacji w wirtualności, wyjaśniającej pojęcie prywatności i zachęcającej go do niedzielenia się niczym w swoim życiu, ani do słuchania tych, którzy nie wiedzą. Staraj się kontrolować jako w miarę możliwości., jego nawigacji, wyznaczania terminów czy blokowania nieodpowiednich stron i treści.Łatwiej będzie mu nie wpaść w ryzykowne sytuacje.
Porady dla dziecka, jak reagować na znęcanie się
Pomagając dziecku budować poczucie własnej wartości i pewność siebie, możesz nauczyć je, jak najlepiej reagować na znęcanie się. Wyjaśnij, że prześladowcy czerpią siłę z reakcji ofiar, że im mniej satysfakcji mogą im dać, tym mniej będą próbować stosować przemocy.
Wyjaśnij mu, że prześladowcy będą starali się pod każdym względem sprawić, by poczuł się słaby i bezradny, ale tak nie jest: jego wewnętrzna siła jest znacznie większa niż ich siła fizyczna i nie mają nic mniej niż oni, daleko im do tego! Naucz go używać swojej inteligencji, aby reagować wnikliwie. Prowadź go, aby odkrył jego mocne i słabe strony, pomagając mu wzmocnić jego samoocenę i świadomość, aby wiedział, ile jest wart. Jego osobiste bezpieczeństwo będzie jego narzędziem samoobrony, ponieważ prześladowcy nie mogą znieść tych, którzy są pewni siebie!
Ale przede wszystkim dobrze wyjaśnij dziecku, jak ważne jest natychmiastowe zgłaszanie znęcania się: wyjaśnij mu, że robienie tego nie jest tchórzem, ale prawdziwym przejawem odwagi! Może skontaktować się z tobą, profesorem, kimkolwiek zechcesz: dobrze, że dorosły zostanie poinformowany tak szybko, jak to możliwe, aby nikt już nie był zastraszany.
Jeśli potrzebujesz dalszych porad i ewentualnego wsparcia, możesz skontaktować się ze stowarzyszeniami, takimi jak ACBS, z których współpracy narodził się ten artykuł.
