Wulwodynia: 6 objawów, na które należy uważać
Bardzo powszechna, ale mało znana i trudna do zdiagnozowania wulwodynia jest stanem patologicznym objawiającym się bólem i pieczeniem w okolicy sromu, pomimo braku widocznych zmian klinicznych.
Jeśli te odczucia obejmują całą okolicę sromu, mówimy o wulwodynii, jeśli zamiast tego ograniczają się tylko do przedsionka, czyli części między pochwą a najgłębszą częścią warg sromowych mniejszych, mówimy o przedsionku, a schorzenie znacznie bardziej rozpowszechnione, gdyż dotyka 90% kobiet cierpiących na tego typu dolegliwości (chociaż częściej używa się ogólnego określenia „wulwodynia”) Wreszcie, jeśli uczucie bólu i pieczenia dotyczy tylko łechtaczki, to jesteśmy radzenie sobie z łechtaczką.
Ból może być samoistny i powstawać bez konkretnej przyczyny lub spowodowany kontaktem, np. podczas i po stosunku seksualnym, z użyciem bardzo ciasnej lub chłonnej odzieży i pocierania twardymi powierzchniami, lub przez błahe ruchy, takie jak siadanie, krzyżowanie nogi lub, w ciężkich przypadkach, nawet po prostu chodzić.
Często słyszysz termin „zapalenie przedsionków” używany niewłaściwie jako synonim westybulodynii, ale nie jest to do końca poprawne: przyrostek -ite w rzeczywistości wskazuje na zakaźny stan zapalny, ale, jak widzieliśmy, w tych patologiach są nie wykazują widocznych zmian lub stanów zapalnych. Dane te sprawiają, że diagnoza jest szczególnie złożona, co może nastąpić średnio nawet 4 lata po wystąpieniu pierwszych objawów.
Nie ma dokładnej grupy wiekowej, w której występuje ta patologia, która może niewyraźnie dotykać kobiety od okresu dojrzewania do menopauzy.
Przed kontynuowaniem przypominamy o pewnych zasadach, które zawsze obowiązują, aby zachować odpowiednią higienę intymną i unikać infekcji i stanów zapalnych.
Musisz wiedzieć, że...
Zanim jednak przejdziemy dalej, chcemy Cię uspokoić. Ten artykuł nie ma być medycznym streszczeniem o alarmistycznym tonie, ale raczej małym przewodnikiem, który pomoże Ci zrozumieć, jeśli zauważysz objawy, których nie znasz dobrze i które możesz podać dokładną nazwę, w jednym celu: zaufać sobie do specjalisty i rozpocznij swoją podróż opieki i leczenia.
W zasadzie chcielibyśmy Wam powiedzieć przede wszystkim, że:
- jest to choroba uleczalna;
- interesuje wiele kobiet i dlatego nie musisz czuć się samotna;
- możesz o tym swobodnie rozmawiać, bo nie ma się czego wstydzić, ale wręcz przeciwnie, tylko rozmawiając o tym z kimś, a w szczególności z lekarzem rodzinnym i odpowiednim specjalistą, będziesz w stanie przyspieszyć proces gojenia i wróć jak najszybciej, aby mieć intymne życie i spokojniejszy personel.
Zobacz też
6 najczęstszych objawów wulwodynii
Teraz pokazujemy 6 najczęstszych objawów charakterystycznych dla tej patologii, które mogą działać jak dzwonki alarmowe, których nie należy lekceważyć.
1. Ból i pieczenie w okolicy sromu i poza nią
Mówiliśmy już o tych doznaniach, które najbardziej wskazują na wspomnianą patologię, ale przejdźmy do szczegółów, aby lepiej zrozumieć, czy rozpoznasz siebie na tym obrazie.
Rodzaj bólu odczuwany przez kobiety cierpiące z powodu tego dyskomfortu może być podobny do ukłucia igłą lub szpilką, kłucia i porażenia prądem, które skupiają się głównie na łonie, na sromie do okolicy odbytu.
Jak już wspomniano, odczucia te mogą powstawać spontanicznie lub nawet po dotknięciu obszaru.
Uczucie igieł, szpilek i porażenia prądem może promieniować do podstawy pleców - w dolnej części pleców - do nóg lub kości ogonowej.
Może również uniemożliwić długie siedzenie, noszenie bielizny, obcisłych spodni lub rajstop, do tego stopnia, że nawet zwykły spacer stanie się nie do zniesienia.
Do tego dochodzi silne pieczenie, odczucia podobne do skaleczeń na błonie śluzowej aż do odczucia otarć lub oparzeń u wejścia do pochwy.
Aby opowiedzieć o tej patologii, objawy opisane do tej pory i te, które nastąpią, muszą trwać co najmniej trzy miesiące bez przerwy.
2. Drętwienie, obrzęk, suchość i zaczerwienienie
Może również wystąpić uczucie obrzęku i drętwienia, zwłaszcza w okolicy przedsionkowej, a także zaczerwienienie, swędzenie i suchość warg sromowych mniejszych i większych.
Dlatego noszenie nawet zwykłych majtek może być dosłownie niemożliwe. Każdy kontakt może być prawdziwą torturą.
3. Dyspaurenia
Możesz również odczuwać dyspareunię, czyli ból pochwy podczas stosunku płciowego. Do tego można dodać zmienione pożądanie seksualne i reakcję na podniecenie, a także trudności w osiągnięciu orgazmu.
4. Objawy ze strony układu moczowego
Nie zawsze, ale nierzadko, dyskomfort może wykraczać poza okolice sromu, sięgając także okolic cewki moczowej i odbytu.
W szczególności mogą wystąpić objawy ze strony układu moczowego i pęcherza moczowego, w tym:
- poczucie wagi nadłonowej i napięcie pęcherza moczowego
- częstotliwość oddawania moczu
- pieczenie podczas lub po oddaniu moczu oraz ogólne pieczenie cewki moczowej
- uczucie nie opróżniania
Są to typowe objawy infekcji, takiej jak zapalenie pęcherza moczowego, ale wymaz i posiew moczu są ujemne właśnie dlatego, że nie jesteśmy w obecności bakterii (infekcja).
Oprócz tych, które wpływają na pęcherz, mogą wystąpić objawy związane z zespołem jelita drażliwego.
5. Nadmierna kurczliwość mięśni sromu i krocza
Skurcze mięśni można również znaleźć, zwłaszcza w okolicy wuwloperczynowej.
Bardzo często bowiem u osób cierpiących na wulwodynię lub westybulodynię występuje hipertoniczność dna miednicy, czyli przykurcz tego obszaru, który odgrywa fundamentalną rolę we wspieraniu narządów miednicy, w tym pochwy, macicy, pęcherza moczowego, odbytu i odbytnicy.
Od tego momentu łatwiej będzie ci zrozumieć, dlaczego w obliczu takiej patologii istnieje wiele obszarów cierpienia.
6. Stany depresji i lęku
Ciągły dyskomfort, stany lękowe, depresja, niemożność koncentracji i wahania nastroju są stałym elementem tego typu obrazu klinicznego.
Co zrobić, jeśli wystąpią te objawy?
Jeśli rozpoznajesz się w tej szerokiej i złożonej symptomatologii, lub nawet masz co do tego wątpliwości, naszą radą jest odbycie „uważnej wizyty u specjalisty z branży. Tylko w ten sposób możesz być pewny diagnozy i rozpocząć pierwszy z nich możliwe lekarstwo, zaprojektowane zgodnie z twoim obrazem klinicznym.
Rozmawiaj z lekarzem otwarcie, bez wstydu i strachu, i dokładnie relacjonuj wszystkie odczucia: dany specjalista będzie mógł Cię wysłuchać, zrozumieć i zapewnić Ci odpowiednią i dopasowaną ścieżkę leczenia, która obejmuje multidyscyplinarną i holistyczne podejście do większej efektywności.
W rzeczywistości nie ma „pojedynczego lekarstwa na tego typu patologię, ale relacja z pacjentem i interwencja na kilku frontach – od czysto fizycznego przez psychologiczny aż po zaangażowanie codziennych nawyków i norm behawioralnych – ma fundamentalne znaczenie dla złagodzić dyskomfort spowodowany chorobą i umożliwić jej powrót do spokojniejszego, satysfakcjonującego i wolnego życia codziennego.
Aby dowiedzieć się więcej o vulvodynii, odwiedź stronę AssociazioneViva
