Wskaźnik masy ciała (BMI)

W rzeczywistości nierównowaga wagi jest czymś znacznie bardziej złożonym niż prosty problem estetyczny.

Waga jest ściśle związana z naszym zdrowiem, a brak równowagi w masie ciała, niezależnie od tego, czy jest to otyłość, nadwaga czy nadmierna szczupłość, może być związany z wystąpieniem chorób sercowo-naczyniowych.

Wskaźnik masy ciała jest bardziej wiarygodną wartością niż zwykła liczba na skali, ponieważ ocenia ogólną budowę ciała i pozwala obliczyć ryzyko choroby i śmiertelności z powodu nadwagi.

Zobacz też

Dieta wysokokaloryczna: idealna do zdrowego przybierania na wadze i masie!

Indeks glikemiczny: tabela produktów spożywczych o wysokim, średnim i niskim IG

Pokarmy bogate w węglowodany: tabele z ich indeksem glikemicznym

Definicja wskaźnika masy ciała

Nazywany również wskaźnikiem Queteleta, od nazwiska jego wynalazcy, wskaźnik masy ciała został opracowany w XIX wieku i jest obliczany poprzez podzielenie masy (wyrażonej w kilogramach) przez kwadrat wzrostu (wyrażonej w metrach).

Matematyczny wzór wskaźnika masy ciała jest zatem następujący:
BMI = Waga w kg ÷ wzrost w metrach²
Na przykład osoba dorosła, która mierzy 1,75 mi waży 70 kg, będzie miała BMI 70 / (1,75 x 1,75) = 22,9

Aby następnie zrozumieć wartość tej liczby wynikającą ze wzoru matematycznego, konieczne będzie porównanie jej z szeregiem wartości referencyjnych:

Mniej niż 18 = chudość
Od 18 do 24,9 = normalna konstytucja
Od 25 do 29,9 = nadwaga
Od 30 do 39,9 = otyłość
Ponad 40 = chorobliwa otyłość

Oznacza to, że osoba dorosła w przykładzie ma normalną konstytucję i nie ma ryzyka sercowo-naczyniowego związanego z masą ciała.

Granice wskaźnika masy ciała

Chociaż jest dość skuteczny w ujawnianiu problemów związanych z nadwagą i związanych z nią zagrożeń, BMI nie może być zastosowany do każdego, ponieważ nie uwzględnia ani masy mięśniowej, ani masy kostnej.

Niektórzy sportowcy mają wysoki BMI, niekoniecznie z nadwagą, ponieważ mięśnie są cięższe niż tłuszcz.

Podobnie BMI należy przyjmować z przymrużeniem oka w przypadku dzieci, kobiet w ciąży lub karmiących, chorych czy osób starszych.

Aby uzyskać dokładniejsze wyniki, lepiej wykonać dodatkowe testy, takie jak antropometria (która oddziela masę tłuszczu i beztłuszczową masę) lub pomiar grubości fałdów skórnych (za pomocą suwmiarki do niektórych części ciała, takich jak brzuch).

Zobacz też:
Dieta ketogeniczna
Dieta 1200 kalorii
Dieta prezentowa