Jak działa sen dziecka w pierwszych latach życia?
Matka poznaje charakter swojego dziecka od pierwszych wspólnych chwil; a spora część czasu skupia się na rozpoznawaniu oznak zmęczenia, aby zasnąć. Istnieje wiele sposobów na uśpienie maluchów, ale czy wiesz, że długość snu i jego jakość są również ściśle związane ze wzrostem? Rzuć okiem na film, który będzie jego etapami ewolucyjnymi od 6 do 12 miesięcy.
Znaczenie snu
Podobnie jak wszyscy ludzie, niemowlęta również potrzebują sporej dawki odpoczynku. Dla tych, którzy mają niespokojne sytuacje w domu, będzie się to wydawać pięknym i dobrym kłamstwem, ale taka jest prawda. Bez snu nie możemy się oprzeć: to nie przypadek, że mówimy „zapadając się ze snu”; można trochę powstrzymywać się od nieodpoczywania, ale w pewnym momencie nieuniknione jest zdrzemnięcie się.
Można jednak powiedzieć, że sen małego dziecka nie jest taki sam jak sen osoby dorosłej.
Generalnie badania nad momentem spoczynku są bardzo złożone, a w szczególności te dotyczące snu niemowląt i dzieci, ponieważ ich mózgi nieustannie ewoluują. Dość powiedzieć, że w pierwszych miesiącach życia noworodki spędzają znacznie więcej niż połowę czasu na sen: śpią około 15-20 godzin dziennie, co jest ważnym okresem, który zmniejsza się wraz ze wzrostem.
Spanie jest funkcjonalne, aby naładować i oczyścić się z dnia; dla najmłodszych odpoczynek pełni również „ciekawą funkcję związaną z rozwojem poznawczym i uczeniem się”. Stąd łatwo zrozumieć, że śpiące dziecko jest obiektywnie dzieckiem, które rośnie prawidłowo, zarówno z psychologicznego, jak i fizycznego punktu widzenia.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o śnie Twojego dziecka, czytaj dalej!
Zobacz też
Dlaczego niektóre dzieci nie śpią
Jeśli sen jest tak ważny dla wszechstronnego rozwoju, dlaczego niektóre dzieci nie śpią tyle, ile powinny?
W ostatnich latach obserwuje się rosnące zainteresowanie snem pediatrycznym do tego stopnia, że niektóre szpitale, takie jak Bambino Gesù di Roma, dysponują specjalnymi oddziałami do oceny przypadków bezsenności lub zaburzeń snu u dzieci, korzystając z pomocy wielospecjalistycznych zespołów i badania polisomnografie.
Jasne jest, że ci, którzy przychodzą do tych ośrodków, są rodzicami z dzieckiem, które nie śpi w domu; duży problem nie tylko ze względu na jego wzrost i reakcje, jakie będzie miała w ciągu dnia, ale także dla reszty mamy i taty, którzy muszą sobie z tym radzić w nocy.
Jeśli jesteś mamą z bimibo, która nie odpoczywa dobrze, nie jesteś sama: szacuje się, że około 20-25% dzieci w krajach zachodnich ma zaburzenia snu. Alarmujący odsetek, a ponadto rosnący z powodu nieprawidłowych nawyków związanych ze stylem życia, takich jak spędzanie zbyt wielu godzin przed grami wideo i jedzenie niezdrowej żywności.
Osobna dyskusja dotyczy snu bardzo młodych, czyli niemowląt w pierwszych miesiącach życia iw ciągu 3 roku życia: dlaczego niektórzy nie śpią regularnie i trudno im zasnąć?
Sen noworodków w pierwszym roku życia
Ci, którzy dopiero się urodzili, mają zupełnie inny sposób na odpoczynek w porównaniu do starszego rodzeństwa, a przede wszystkim w porównaniu z mamą i tatą.
Wracając do powyższych akapitów, wykazano, że noworodek potrzebuje wielu godzin snu dziennie, aby utrwalić swoją pamięć i odtworzyć to, co wydarzyło się w ciągu dnia.Mało tego, kiedy jesteś tak młody, podczas drzemki regeneracyjnej pobudzany jest hormon wzrostu.Tak, regeneracja to dobry termin, bo przez sen wzmacniany jest nawet układ odpornościowy, a mózg „oczyszcza się” z toksyny przebudzenia.
Niemniej jednak mogłeś słyszeć wszędzie, że dzieci nie pozwalają rodzicom zasnąć bardziej, niż chcą. Ponieważ? Od 1 roku do 3 lat cykle snu są znacznie krótsze niż u starszych dzieci, co prowadzi do mikroprzebudzeń, z którymi ze względu na niedojrzałość mózgu nie są jeszcze w stanie poradzić sobie samodzielnie. My dorośli zwracamy się na drugą stronę lub nawet tego nie zauważamy, niestety jeszcze nie wiedzą, kim są...
Są też czynniki psychologiczne, które wpływają na jakość wypoczynku w pierwszych miesiącach; przede wszystkim „niepewność i strach przed porzuceniem”.
Oddzielenie od matki wywołuje w nich bardzo silne uczucie niepokoju, biologiczne piętno, które również mają zwierzęta: tak jak poprzez wersety przyciągają uwagę matki, tak mali ludzie płaczą, aby przyciągnąć do siebie postać matki, dając więcej godzin snu.
Lęk separacyjny pojawia się między 6 a 8 miesiącem życia i łatwo go zauważyć, ponieważ obserwuje się silne utrudnienie odpoczynku, a nawet około 18-24 miesiąca może się powtórzyć regresja snu.
Jednak po 2 latach zaczynamy rozmawiać o zaburzeniach snu.
Zaburzenia snu u dzieci po 2 latach
Kiedy słyszysz o zaburzeniach snu, zwykle odnosimy się do schorzeń, które występują u dzieci w wieku 2 lat i starszych.
W szczególności są to bezsenność (20-30%), pavor nocturnus (lęki nocne), parasomnia (25%) i zaburzenia rytmu dobowego (7%). Złe samopoczucie pojawia się w różnym wieku, we wczesnym dzieciństwie przeważają trudności z zasypianiem i częstymi wybudzeniami z powodu koszmarów sennych lub uczucia niepokoju, później częściej pojawiają się zaburzenia rytmu dobowego i zaburzenia ruchowe związane ze snem.
Bardzo częstą sytuacją u dzieci jest pavor nocturnus. Pojawiają się po 2 latach do około 6 lat i pojawiają się w pierwszych godzinach snu; trwają od jednej do 15 minut. W takich sytuacjach dziecko jest wyraźnie poruszone i może mówić zdezorientowany, a nawet płakać. Całej sytuacji dyskomfortu może również towarzyszyć tachykardia, pocenie się, rozszerzenie źrenic i wzmożone napięcie mięśniowe.
Różnią się one od klasycznych koszmarów sennych tym, że te ostatnie pojawiają się w środku nocy (blisko snu REM) i są snami o przerażającej lub niepokojącej treści. Nic nie zapada w pamięć o pavor nocturnus, a koszmar łatwiej się zapamiętuje.
Nie da się uniknąć tych zjawisk w 100%, ale mogą istnieć pewne zasady, które należy zastosować, aby towarzyszyć maluchowi w słodkich snach.
Techniki spokojnego snu dzieci
Zapobieganie zaburzeniom związanym ze snem jest możliwe, dzięki pewnym zmianom w rutynie przed snem i dostosowaniu zachowań, które przyjmujesz w ciągu dnia.
Oto 10 zasad spokojnego snu, zarówno dla dzieci, jak i rodziców!
- Idź spać o tej samej porze każdego wieczoru. Nie oznacza to, że jeśli zdecydujesz się położyć dziecko do łóżka o 21:30, nie może Ci zabraknąć nawet minuty, ale po prostu, że lepiej jest przyzwyczaić dziecko do zasypiania o tej porze, każdej nocy. to podstawa! przy wzroście już co godzinę mogą dostosowywać się do nowych potrzeb.
- Spraw, aby dziecko zasnęło i spało w tym samym miejscu. Sypialnia lub pokój rodziców dla niemowlaków, o ile jest przystosowany do spokojnego snu.
- Po kilku pierwszych miesiącach porodu oddziel moment karmienia od „zasypiania. Na początku bardzo trudno jest oddzielić rzeczy, ale w miarę rozwoju możesz zauważyć oznaki, które pomogą ci zrozumieć, że nadszedł czas, aby spać; jeśli karmisz piersią i maluch trochę przymyka oczy lub nie ssie mocniej, delikatnie oderwij je od piersi i umieść w wyznaczonym miejscu do spania.
- Miej regularne pory posiłków. Mówimy o chwilach w ciągu dnia, a nie o nocnych przekąskach noworodków.
- Unikaj używania tabletów i innych urządzeń elektronicznych do snu, a w każdym razie po obiedzie. Wyłącz wszystko co najmniej godzinę przed pójściem spać; ich światło ogranicza produkcję melatoniny, która jest niezbędna do dobrego wypoczynku.
- Ogranicz picie przed snem. Jeśli Twoje dziecko często się budzi, pocieszaj je swoją bliskością lub smoczkiem, zamiast podawać mleko i herbatę rumiankową.
- Dostosuj ekspozycję na światło podczas sikania. Po południu preferuj obszar półcienia i zintensyfikuj ciemność, aby kłaść się spać w nocy. Nasz rytm snu i czuwania opiera się na przemianie światła i ciemności!
- Nie podawaj ekscytujących napojów po godzinie 16:00, a zatem nie podawaj herbaty, czekolady ani napojów z kofeiną.
- Preferuj zbilansowaną dietę. Ważną zasadą jest picie dużej ilości w ciągu dnia i spożywanie pokarmów stałych o wysokiej zawartości błonnika i białka, takich jak białe mięso, niebieskie ryby, zielone warzywa i rośliny strączkowe.
- Brak dzieci w języku łotewskim. Nawet jeśli może się to wydawać trudnym krokiem, już od 8/10 miesiąca życia możesz przyzwyczaić dziecko do spania w przeznaczonej dla niego przestrzeni. Jeśli się obudzi, zabierz go z powrotem do łóżka. Pierwsze tygodnie są najtrudniejsze, ale jeśli wytrzymasz 2-3 tygodnie, to tyle!
+ Pokaż źródła - Ukryj źródła Przeczytaj kilka spostrzeżeń na temat snu i dziecka:
- Bambino Gesù Szpital Pediatryczny
- Włoskie Towarzystwo Pediatrii
- Fundacja Umberto Veronesiego
