RUMIENIEC: NATURALNA REAKCJA KOGOŚ, KTO CZUJE SIĘ NIEŚMIAŁY LUB ZAWSTYDZONY

Pod koniec XIX wieku Karol Darwin jako pierwszy mówił o ludzkich emocjach i dostrzegał ich znaczenie zarówno dla przetrwania gatunku, jak i w kontekście społecznym. Analizując je, dowodził, że rumieniec jest „najbardziej osobliwym i zarazem najbardziej ludzki ze wszystkich wyrazów emocjonalnych.” Dziś wiemy, jak prawdziwa była myśl Darwina na temat emocji w ogóle i rumieńców, rozpoznając w nich rodzaj niewerbalnego i uniwersalnego języka, znanego wszystkim istotom ludzkim.

Jednak zaczerwienienie twarzy jest reakcją, która może mieć wiele wyjaśnień i jest rozpatrywana z różnych perspektyw. Przede wszystkim od razu łączy się z miłością, uważając ją za przejaw tego uczucia, zwłaszcza w fazie zakochania. Potem wiąże się z pewnymi nastrojami, zwłaszcza z zakłopotaniem i nieśmiałością. To, czego nie wiesz, to to, że możesz się nawet bać zarumienienia: klasyczne zdanie „jesteś czerwony (lub czerwony) jak pieprz!” w takich przypadkach może to skutkować złym samopoczuciem psychicznym, prowadząc w najpoważniejszych sytuacjach do ataków paniki i innych objawów fizycznych.

W tym artykule zdradzimy, dlaczego rumienisz się, czym jest erytrofobia i jakie są sposoby zapobiegania zaczerwienieniom twarzy.Pamiętaj, że często zaczerwienienie jest spowodowane poczuciem wstydu wobec siebie i że aby czuć się dobrze ze sobą, potrzeba bardzo niewiele:

Dlaczego się rumienisz?

Rumieniec jest spowodowany zarówno przyczynami fizycznymi, jak i psychologicznymi. Jeśli chodzi o pierwsze objawy, typowy czerwony kolor występujący na policzkach lub na całej twarzy (nawet dotykając w niektórych przypadkach szyi i uszu) spowodowany jest „zwiększeniem przepływu krwi podyktowanym” wzrostem adrenaliny w ciele. Równowaga krwi w powierzchownych naczyniach włosowatych twarzy powoduje również silne uczucie ciepła w dotkniętych obszarach.

Jednak fizyczne przejawy „zaczerwienienia” mają ściśle psychologiczne przyczyny. W rzeczywistości rumieni się, gdy odczuwa się silną emocję, w szczególności zakłopotanie i wstyd. Jest to „wyrażenie niewerbalnego języka zidentyfikowanego przez Darwina z typu obronnego, więc nie powinno dziwić, że zaczerwienienie pojawia się również na twarzy tych, którzy czują się winni lub płaczą, ponieważ zewnętrzne uczucie wewnętrznego dyskomfortu.Inna emocja, ale ten sam skutek, to ta, która prowadzi do rumieńca osoba w chwili gniewu, zidentyfikowana jako „gorąca złość”.

Zobacz też

Jak walczyć z nieśmiałością?

Jak przezwyciężyć nieśmiałość? 5 praktycznych wskazówek, jak to zrobić

Empatia: co to jest, jakie są jej rodzaje i dlaczego jest próbowana

Kiedy się rumienisz?

Kiedy już poznaliśmy fizyczne i psychologiczne przyczyny tej „specjalnej” reakcji człowieka, przejdźmy do sytuacji, w których pojawia się ona najczęściej. Zwykle rumieni się, gdy:

Jeden jest wyśmiewany przed innymi ludźmi;
Jesteś w towarzystwie ukochanej osoby, całujesz ją lub podczas aktu seksualnego;
Otrzymujesz komplement;
Pamiętasz epizod, w którym czułeś się zawstydzony lub zawstydzony;
Oskarża się o coś, co naprawdę zostało zrobione;
Jeden jest szczególnie nieśmiały i musi przemawiać publicznie;
Walczymy ze złością.

Należy dodać, że prawdą jest, iż niektórzy się nie rumienią. Może to być podyktowane zarówno czynnikami fizycznymi, tj. rozmieszczeniem naczyń włosowatych w „obszarze twarzy i innych przyczyn tego rodzaju, jak i psychologicznymi, zważywszy, że są tacy, którzy są bardziej skłonni do wyrażania emocji niż inni”. Wreszcie, chłopcy mają tendencję do większego rumienia się we wczesnych latach nastoletnich. To właśnie w tym okresie, gdy są zakłopotani swoim zaczerwienieniem, mogą rozwinąć się erytrofobia, z poważnymi następstwami.

Erytrofobia: strach przed rumieńcem

Chociaż rumienienie jest często uważane za normalną i prawie „czułą" reakcję z różnych punktów widzenia, nie wszyscy wiedzą, że istnieje erytrofobia, czyli chorobliwy lęk przed rumieńcem. Ta fobia jest objawem „skojarzenia psychicznego” jednostki. , może być tak, że dana osoba kilkakrotnie wstydziła się i wstydziła się tej sytuacji, w której wskazywano jej własne zaczerwienienie i czuła się osądzona. całkowicie negatywne znaczenie emocjonalne, które skłania te osoby do prób unikania manifestacji zaczerwienienia na wszystkie sposoby, tworząc jednak błędne koło nerwowości i stresu, które sprawiają, że ta reakcja mimiczna pojawia się jeszcze bardziej.

Zwykle erytrofobi nie bywają w zatłoczonych miejscach i zawsze starają się zatrzeć ślady, jeśli zarumienią się chusteczką, okularami przeciwsłonecznymi, a nawet dużą ilością podkładu.Tego lęku nie należy lekceważyć, ponieważ może znacząco wpłynąć na życie tych osób, zarówno w pracy, jak i w sferze prywatnej.Lęk i niepokój o ewentualne zaczerwienienie może prowadzić do ataków paniki, nudności i innych objawów fizycznych, które mogą być tylko zaradzić odpowiednią ścieżką psychoterapii.

Środki dla tych, którzy się rumienią

Rumieniec sam w sobie nie jest zły, wręcz przeciwnie. Jest uważany za wyraz szczerości, ponieważ nie można go wywołać ani kontrolować, jednak gdy zaczerwienienie powoduje więcej zakłopotania i stresu niż sam wstyd i niepokój społeczny, staje się uciążliwością i poważnym problemem. kilka sposobów, aby temu zapobiec Zalecamy te 3 proste kroki na „terapię” przeciwko rumienieniu.

1. Rozluźnij umysł i ciało

Twój umysł wywiera dużą władzę nad ciałem i aby powstrzymać dolegliwości spowodowane rumieńcem, musisz zastosować to w praktyce.Zacznij rozluźniać górną część, czyli szyję i ramiona, głęboko i spokojnie wdech i wydech. plecy wyprostowane, nogi lekko rozstawione.Możesz sobie pomóc myśląc, że wszyscy się rumienią i że Tobie to już się przydarzyło i to się powtórzy, więc nie musi to być problem. Wreszcie uśmiechnij się: to nie tylko pomoże Ci sprawić, że róż będzie bardziej naturalny, ale także zobaczyć wszystko z innej, bardziej pozytywnej perspektywy.

2. Nie czuj się odpowiedzialny i zapomnij o tym

Jeśli myślisz o tym cały czas i czujesz się odpowiedzialny za tę reakcję, wiedz, że możliwe jest, że zdarza się ona jeszcze częściej. Pamiętaj, że rumienienie jest aktem mimowolnym, a przede wszystkim zdarza się każdemu! Nigdy nie obwiniaj się za to i przywiązuj mniejszą wagę do tego „naturalnego” zaburzenia: zobaczysz, że rzadziej pojawia się ono na twojej twarzy. Ponadto większość ludzi uważa „zaczerwienienie policzków" za delikatną i słodką reakcję, więc jeśli spotkasz się z nią publicznie, można ją zinterpretować znacznie lepiej, niż mogłoby się wydawać. Dlatego nie odczuwaj na sobie presji „sądu społecznego".

3. Wypróbuj doskonałe techniki relaksu

Aby zawsze pomóc zrelaksować się umysłowi, a wraz z nim także ciału, musisz przygotować je na relaks przed pojawieniem się rumieńców.Aby to zrobić, bardzo przydatne jest przestrzeganie jednej z dyscyplin, które łączą ćwiczenia fizyczne i umysłowe ... To na przykład joga pomaga spuścić krew w całym ciele, nie koncentrując się na obszarze twarzy. Inną ważną techniką jest medytacja, której są różne rodzaje.Zarówno joga, jak i medytacja są dwiema ważnymi alternatywami, aby zapobiec zaczerwienieniu, ale jeśli czujesz, że "reakcja" zakłopotania" już się objawia, możesz spróbować szybko i skuteczna „terapia” ćwiczeń umysłowych: pomyśl o zamarzniętym jeziorze, zimnej wodzie lub wszystkich ludziach wokół ciebie w komicznej sytuacji.Zobaczysz, jak odwrócenie uwagi od problemu ułatwi wszystko.