Każde dziecko ma swoją własną grę. Oto jak wybrać go w oparciu o jego charakter
We współpracy z Chicco
Daj się zainspirować Oldze, blogerce mammaholic.com i mamie trójki dzieci o bardzo różnych charakterach, która opowiada nam, jakie są ich ulubione gry!
Ulubione zajęcia Niccolò, Edoardo i Bianki Zoe
Niccolò i Edoardo dorastali razem (różni ich tylko 20 miesięcy) iz tego powodu nieuniknione jest (choć nie zawsze właściwe) dokonywanie porównań lub porównywanie ich różnych charakterów.
Niccolò od dawna był nieśmiałym i nieco zamkniętym w sobie dzieckiem, bardzo rozważnym i posłusznym, precyzyjnym i schludnym, małym inżynierem jak jego ojciec!
Z drugiej strony Edo wykazywał zdecydowanie inny temperament już od pierwszych dwóch lat życia, w których nigdy nie spał całej nocy. Ekstrawertyczny i zawsze uśmiechnięty, wbrew sobie musiał znosić przydomek rodziny „bachora”.
Zobacz też
Przez jakiś czas przeżywałam z nimi swoje dzieciństwo: byłam młodszą siostrą (z różnicą 6 i pół roku) serdecznie „nerdowego” brata, któremu skradłam i zniszczyłam każdą zachowaną zabawkę z niemal maniakalną pieczołowitością. Moje przedmioty i gry porozrzucane po całym domu, moje lalki bez butów, sukienek, a nawet głów, jej przedmioty umieszczone w odpowiednich pudełkach i kolekcje lalek w specjalnych szafkach.
Mój brat i ja byliśmy praktycznie tacy sami, nawet jako dorośli, w sprawie Nic i Edo zamiast tego zmieniam zdanie. Dzięki bardzo wczesnej młodości, w której Niccolò zapadł wraz z początkiem szkoły podstawowej, na nowo odkrywam, a raczej odkrywam cechy charakteru moich dzieci, których najwyraźniej nie byłam w stanie pojąć.
Niccolò preferuje aktywność fizyczną, która wymaga ciągłego ruchu, Edo uwielbia gry na koncentrację: to dziecko, które nigdy nie spało, zdecydowanie się uspokoiło!
A Bianca Zoe? Kocha wszystko, co nie jest jej! Jego ulubioną rozrywką jest podrywanie zabawek starszemu rodzeństwu z okrzykiem „Miiiiiiiiiiiiiiiiiiiio!”
Troje dzieci w różnym wieku, troje dzieci o dobrze zdefiniowanych gustach i różnych postawach: jak wybrać zajęcia do wspólnego wykonywania? Jak znaleźć porozumienie w sprawie gier, w które można grać? A przede wszystkim – biorąc pod uwagę porę roku – co podarować im na święta?
Znalezienie idealnego prezentu do umieszczenia pod drzewem to tytaniczne przedsięwzięcie.Maluchy nieustannie zmieniają zdanie, przyciągane tą czy inną zabawą, a przede wszystkim otrzymują ciągłe bodźce, które mogą je rozpraszać i nudzić.
Ponieważ granie to prawdziwa „praca”, której należy się uczyć i o którą dbać. Zabawa nie jest zwykłą rozrywką, ale musi reprezentować główną aktywność (zarówno pod względem ilościowym, jak i jakościowym) najmłodszych: jest odkrywaniem, jest relacją, jest rozwojem i nauką, przepracowywaniem emocji, jest wiedzą.
W jaką grę gramy z rodziną? Tata i ja dedykujemy naszym dzieciom szczególnie weekendy lub wieczory w ciągu tygodnia; mój mąż, o wiele bardziej wysportowany ode mnie, uwielbia zajęcia, w których się „pocisz”, jak Chicco Basket League, koszyk ze światłami i dźwiękami, który znalazł honorowe miejsce w nowej sypialni Nic i Edo. Zabawy ruchowe pomagają rozładować napięcie i dotyczy to nie tylko nas dorosłych, ale także dzieci.
Na deszczowe dni spędzone w domu w cieple Chicco stworzyło Family Games, pierwszą linię gier planszowych dla dzieci w wieku od 2 lat, stworzoną przy wsparciu Krajowego Stowarzyszenia Pedagogów Włoskich (doskonałe pomysły na prezenty nie tylko na Boże Narodzenie, ale także na liczne przyjęcia urodzinowe przyjaciół). Edoardo uwielbia Under the Sea, grę karcianą, w której musisz znaleźć zwierzęta we właściwej kolejności (Bianca Zoe na to pozwoli!) Oraz Balloons, która uczy bardzo ważnej lekcji, jaką jest współpraca w celu osiągnięcia jednego celu: zwycięstwa nad czarną chmurą jest osiągana razem, tak jak dzieje się w rodzinie w obliczu drobnych codziennych trudności.
A mama? Moją ulubioną grą Chicco jest bez wątpienia dywan Jump & Fit Musical, nowoczesna elektroniczna interpretacja klasycznej gry w dzwonek z licznymi poziomami zabawy i trudnościami powiązanymi z etapami rozwoju dziecka: Bianca Zoe rzuca się na pudełka do słuchania w kierunku odpowiedniego zwierzęcia, podczas gdy Niccolò rzuca kostką i wykonuje odpowiednie ćwiczenie gimnastyczne.
Drogi Mikołaju, wystarczy naoliwić koła swoich sań i… gra skończona!