Okres przed dojrzewaniem: porady dla rodziców nastolatków w tej grupie wiekowej
Preadolescencja to grupa wiekowa między 10 a 14 rokiem życia, w której nasze dzieci nie są już dziećmi, ale nawet dorosłymi: wychodzą z dzieciństwa, aby przejść w wiek dojrzewania. Okres przed dojrzewaniem to skomplikowany „wiek poszukiwania własnej tożsamości, który może zdenerwować zarówno rodziców, jak i dzieci. Oto kilka wskazówek, jak zmierzyć się z nim w najlepszy możliwy sposób, w międzyczasie obejrzyj ten film o pre-dorastaniu prawie wyrzucona ze szkoły za swój ubiór :
Okres przed dojrzewaniem: przejście naszych dzieci od niemowlęctwa do dorastania
Okres przedadolescencji to czas przemian dla naszych dzieci, które opuszczają dzieciństwo, aby przejść do dorastania i dorosłości.Dzieci w tej fazie życia, którą sama psychologia wskazuje jako szczególnie delikatną, poszukują własnej tożsamości i, jak rodzice, ważne jest, aby być blisko nich w najlepszy sposób, aby mogli dorastać spokojni i świadomi siebie.
Przemiany, przed jakimi staje przed-dorastający w tej fazie życia, są liczne, zarówno z fizycznego, jak i psychologicznego punktu widzenia. Rodzice muszą być bardzo ostrożni w okresie dorastania swoich dzieci, aby zapewnić im odpowiednie przestrzenie wolności, aby mogły „odkrywać” świat poza dzieciństwem z właściwą pewnością siebie, ale bez rezygnacji z funkcji wychowawczej, prowadząc je z dystansu.
Dziecko w wieku od 10 do 14 lat musi powoli wyrwać się z bezpiecznego rodzinnego gniazda, aby „uciec”, ale to usunięcie zawsze musi być nadzorowane: rodzice muszą z jednej strony pchać swoje dzieci w kierunku „na zewnątrz”. ", z drugiej strony nie po to, aby okazać się zbyt pobłażliwym, ale aby pomóc im w tym procesie wzrostu i rozwoju własnej tożsamości, a - nie oszukujmy się - na pewno nie jest to łatwe!
Zobacz też
Co dzieje się z naszymi dziećmi w okresie przed dojrzewaniem?
W okresie przed dojrzewaniem dzieci doświadczają intensywnego wiru emocji, które jednak nie mają jeszcze odpowiednich narzędzi, aby jak najlepiej wyrazić i rozwinąć. W tej fazie życia łatwo jest im przeżyć wielki entuzjazm i wielkie chwile rozpaczy, pozornie nieuzasadnionej, które bardzo szybko mogą się włączać i wyłączać.
Przed-nastolatek nosi w sobie wielki gniew właśnie z powodu tej niezdolności w najlepszym razie zrozumienia i wyrażenia siebie: gniew, który często wybucha przeciwko rodzicom, skrywa głębsze powody, od lęku do niepewności, od lęku do frustracji. Dorastający z jednej strony odczuwa pilną potrzebę oderwania się od rodziców, z drugiej pozostania z nimi jak w dzieciństwie.
Sposób, w jaki chłopcy wyrażają te nieświadome emocje, jest zatem często agresywny i bardzo fizyczny, a ich ciała zaczynają się zmieniać w okresie przed dojrzewaniem. Pre-nastolatkowie przechodzą przez rozwój dojrzewania: zmieniają się ich ciała, ich głosy. Rozpoczyna się poszukiwanie tożsamości seksualnej, mimo że nie są jeszcze świadomi problemów związanych z seksem.
Dlatego nie jest łatwo tym, którzy już nie są dziećmi, powstrzymać gniew i dezorientację, które wynikają z tych wszystkich psychofizycznych zakłóceń, a rodzice muszą znaleźć swój (osobisty) sposób bycia blisko nich, być może podążając za niektórymi z nich. nasza rada...
Bycie rodzicami nieletnich dzieci jest trudne!
O ile w okresie dojrzewania słyszenie przez dzieci będzie naprawdę skomplikowane, to w okresie przed dojrzewaniem dzieci nadal zachowują pewien stopień plastyczności, co pozwala na skierowanie ich na najlepszą drogę do odkrycia własnej tożsamości. są wezwani do znacznej cierpliwości: będą musieli wyjść poza prowokacje podyktowane gniewem ich dzieci, aby poczuły, że są tam i że zawsze będą je kochać, nawet jeśli doświadczają takiej przemiany jeszcze nie rozumieją, a to ich odbierze.
Jeśli dorastające dziecko patrzy na ciebie ze złością, odpowiedz z wyrazem miłości, który sprawia, że czuje, że zawsze może na ciebie liczyć. nienawidzi cię), wiedz, że tak naprawdę nie myśli, po prostu jest przytłoczony tym, co on czuje. Nie gniewaj się zatem, nie strasz go, ale pomóż mu znaleźć w sobie równowagę.
W tej grupie wiekowej dzieci mają tendencję do proszenia rodziców o coraz większą autonomię i swobodę.Całkowite odmawianie im byłoby błędem, ale zawsze dobrze jest postępować krok po kroku: zacznij od dawania im trochę więcej i, jeśli dziecko to udowodni być odpowiedzialnym, następnym razem dasz mu trochę więcej ”. Pokaż mu, że w niego wierzysz, ważne jest dla niego budowanie poczucia własnej wartości!
Porady dla rodziców z dziećmi w tym wieku
Rodzice często popełniają (bona fide) błąd, uznając swoje nastoletnie dzieci za dorosłych dorosłych – tak nie jest! Są w fazie ewolucyjnej, będą mieli jeszcze dużo czasu na zmianę, odkrycie i ukształtowanie swojej tożsamości. Nie są jeszcze duże i na tym etapie nie będziesz w stanie zobaczyć wszystkich owoców swojej edukacji w pełni zrealizowanych jako rodzic: wiele z nich będziesz mógł zebrać dopiero później!
Ważne jest, aby zrozumieć, że dzieci są w fazie ewolucji i że ta ewolucja jest tylko pozytywna, chociaż czasami może wydawać się odwrotnie: nie wolno nam panikować, ale zawsze szukać z nimi dialogu, negocjować i nigdy się nie poddawać. ze strachu przed powiedzeniem, że nie jesteśmy dobrymi rodzicami. Nasze ex-dzieci być może nie będą w stanie tego zobaczyć teraz, ale w przyszłości - kiedy będą naprawdę wykształconymi i świadomymi dorosłymi - zrozumieją i będą nam wdzięczni!
