Urlop menstruacyjny: we Włoszech rozpoczynają się również pozwolenia dla osób cierpiących na bolesny cykl menstruacyjny
Trzy dni wolne od pracy w cyklu menstruacyjnym dla kobiet cierpiących na bolesne miesiączkowanie, czyli bolesne miesiączki. Jest to urlop menstruacyjny, o którym obecnie dyskutuje się także we Włoszech, w Izbie Deputowanych, dzięki ustawie wysuniętej przez deputowanych Partii Demokratycznej Rominę Murę, Danielę Sbrollini, Marię Iacono i Simonettę Rubinato,
To dość wysoki odsetek – między 60% a 90% populacji kobiet – dotyka kobiety cierpiące na bolesne miesiączkowanie, szczególnie bolesne miesiączki, odpowiedzialne za silne bóle brzucha, nudności, migreny i różnego rodzaju dolegliwości, często tak intensywne, że są niezdolny do pracy. W rzeczywistości bóle menstruacyjne powodują, że absencja w pracy wynosi od 5 do 15%, co skłoniło nas do poważnego rozważenia tej kwestii, czyniąc ją przedmiotem projektu ustawy.
Urlop menstruacyjny we Włoszech: z czego składa się i kto może z niego skorzystać
Aby skorzystać z urlopu miesiączkowego, konieczne będzie przedstawienie pracodawcy (do 30 stycznia) zaświadczenia od lekarza specjalisty, które musi być corocznie odnawiane do 31 grudnia.
Kobieta otrzyma trzy dni urlopu z pełną składką i zasiłkiem w wysokości 100% dziennego wynagrodzenia. Zasadniczo otrzyma pełną pensję.
Kto będzie mógł z nich korzystać? Jeśli projekt zostanie przyjęty, urlopy miesiączkowe zostaną przyznane, oczywiście po poświadczeniu, wszystkim pracującym kobietom z podwładnymi lub parapodporządkowanymi umowami o pracę, w pełnym lub niepełnym wymiarze godzin, na czas nieokreślony, na czas określony lub w ramach projektu.
Urlop menstruacyjny w innych krajach
W niektórych krajach, zwłaszcza na wschodzie, urlop menstruacyjny jest od pewnego czasu powszechną praktyką. W rzeczywistości na Wschodzie panuje przekonanie, że jeśli kobiety nie odpoczywają podczas cyklu miesiączkowego, mogą mieć trudności podczas porodu. Na przykład w Japonii możliwość osiedlenia się z pracy kobiet z bolesnym miesiączkowaniem istniała już w 1947 r., a w Indonezji w 1948 r. W 2001 r. wprowadzono ją także w Korei Południowej i na Tajwanie w 2013 r.