Stan przedrzucawkowy lub gestoza: objawy, leczenie i ryzyko podczas ciąży
Stan przedrzucawkowy to powikłanie ciąży, znane również jako „gestoza”, które może stanowić zagrożenie zarówno dla kobiet, jak i dla dziecka. Stan przedrzucawkowy objawia się takimi objawami, jak nadciśnienie tętnicze (tj. wysokie ciśnienie krwi), obecność białka w moczu wykryta podczas rutynowych badań oraz w niektórych przypadkach zaburzenia od bólu głowy po wymioty, od problemów ze wzrokiem po drżenie, od bólu brzucha do przyrostu masy ciała (nawet ponad 5 kg w ciągu tygodnia).
Około 5% kobiet w ciąży w Europie cierpi na stan przedrzucawkowy, a najistotniejszymi czynnikami ryzyka są – zgodnie z doniesieniami „Istituto Superiore della Sanità” – podeszły wiek matki, jej otyłość lub obecność chorób przewlekłych, takich jak: jak cukrzyca.
Przyczyny stanu przedrzucawkowego nie zostały jeszcze w pełni zidentyfikowane, co bardzo utrudnia lekarzom zdiagnozowanie tego powikłania. Lekarze są wzywani do zwrócenia szczególnej uwagi na kobiety, które mają wyżej wymienione czynniki ryzyka, starając się szybko zidentyfikować możliwy stan przedrzucawkowy. W rzeczywistości ryzyko, jeśli diagnoza nie zostanie postawiona wcześnie, jest wysokie zarówno dla matki, jak i dziecka: jest to choroba, której nie należy lekceważyć ze względu na problem z ciśnieniem krwi. Same kobiety w ciąży mają prawo do informacji o tej chorobie i związanych z nią zagrożeniach.
Przyjrzyjmy się więc razem bliżej, jakie są objawy, z którymi występuje gestoza, przyczyny, jak postawić diagnozę, określić właściwą terapię i jak zapobiegać tej chorobie. W międzyczasie oto film o tym, czego nie należy robić w czasie ciąży:
Objawy stanu przedrzucawkowego
Objawy stanu przedrzucawkowego zwykle występują w pierwszej fazie w łagodniejszej postaci, dlatego nie należy ich lekceważyć, lecz natychmiast zgłaszać lekarzowi ginekologowi, aby bez marnowania czasu mógł przeprowadzić niezbędne badania.
Najczęstsze objawy gestozy to ból głowy, niewyraźne widzenie, nudności i wymioty, ból pod żebrami i/lub w wątrobie, drżenie rąk, nadmierny przyrost masy ciała (zgodnie z przewidywaniami można przyjąć nawet więcej niż 5 kg w ciągu tydzień).
Objawy te zwykle nie pojawiają się przed 20. tygodniem ciąży. Zwykle pojawiają się pod koniec ciąży lub w każdym razie po 24. tygodniu. Jednak w rzadszych przypadkach stan przedrzucawkowy może również wystąpić w ciągu pierwszych sześciu tygodni po porodzie.
Jeśli wystąpi którykolwiek z opisanych objawów, natychmiast skontaktuj się z śledzącym Cię lekarzem: nawet jeśli w większości przypadków gestoza ustąpi po porodzie, zawsze niesie to ryzyko poważnych powikłań dla matki i dziecka podczas samego porodu.
Jakie są przyczyny i czynniki ryzyka stanu przedrzucawkowego?
Jak powiedzieliśmy, przyczyny stanu przedrzucawkowego nie zostały jeszcze zidentyfikowane przez społeczność naukową, która jednak rozpoznaje, u podstaw choroby, „zmianę w rozwoju łożyska i jego naczyń krwionośnych. Ta zmiana może poważnie zakłócić wymianę pożywienia między „organizmem matki a płodem, spowalniając jego wzrost i rozwój.
Nawet jeśli nie znamy dobrze przyczyn gestozy, w każdym razie możemy wskazać niektóre czynniki ryzyka, które w większości przypadków decydowały o wystąpieniu choroby: obecność stanu przedrzucawkowego w poprzedniej ciąży lub posiadanie krewnych i członkowie rodziny, którzy wcześniej na nią cierpieli; cierpiących na wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie), choroby nerek, cukrzycę, zespół przeciwciał antyfosfolipidowych; ponad 40 lat, ciąża bliźniacza, otyłość, a w każdym razie znaczna nadwaga.
Jak zdiagnozować stan przedrzucawkowy?
Oznaki, które pozwalają lekarzowi rozpoznać stan przedrzucawkowy w czasie ciąży, to obecność białka w moczu i nadciśnienie tętnicze, zwane również nadciśnieniem ciążowym.Gestoza może być jednak również zdiagnozowana w przypadku wykrycia zmniejszenia liczby płytek krwi. niewydolność nerek lub wystąpienie objawów neurologicznych.
Jeśli podejrzewa stan przedrzucawkowy, lekarz przeprowadzi kontrolę ciśnienia krwi oraz zleci badania krwi i moczu: te proste badania wystarczą, aby stwierdzić obecność choroby. Presja natomiast jest wykrywana podczas każdej wizyty kontrolnej u kobiet w ciąży, a zwłaszcza tych, u których występują wymienione przez nas czynniki ryzyka.
Jaka jest właściwa terapia w przypadku stanu przedrzucawkowego?
Jeśli jedynym objawem wykrytym przez lekarza jest nadciśnienie ciążowe, dobrze będzie monitorować ciężarną i regularnie ją odwiedzać, ale dalsze badania nie są konieczne i może bezpiecznie wrócić do domu. Jeśli natomiast zostanie stwierdzona diagnoza stanu przedrzucawkowego, dobrze będzie wykonać dalsze badania, takie jak monitorowanie ciśnienia krwi, sprawdzenie stanu zdrowia dziecka, badania czynności wątroby i nerek itd. na podstawie obraz kliniczny.
Narodowy Instytut Zdrowia zapewnia, że jedynym realnym lekarstwem na stan przedrzucawkowy jest poród, ponieważ chroni on kobietę przed wystąpieniem jakichkolwiek powikłań.pomysł wywołania porodu. Jeśli stan przedrzucawkowy jest ciężki, nadal najlepszym rozwiązaniem jest poród natychmiastowy, który jest wykonywany po ustabilizowaniu stanu ciężarnej za pomocą leczenia farmakologicznego. Otrzymasz leki kortykosteroidowe, które pomogą dziecku rozwinąć płuca przed porodem.
Gestoza może dotknąć kobiety nawet po porodzie, dlatego dobrze jest kontrolować je nawet po urodzeniu dziecka, podając im leki hipotensyjne. Jednak wysokie ciśnienie krwi ustępuje w ciągu pierwszych sześciu tygodni po porodzie.
Jak zapobiegać stanowi przedrzucawkowemu?
Ponieważ przyczyny stanu przedrzucawkowego nie są do końca poznane, nie można całkowicie i naprawdę skutecznie temu zapobiec, jeśli nie poprzez zmniejszenie czynników ryzyka. Uważaj więc, aby zadbać o swoją dietę, zmniejszając spożycie soli, ograniczając kalorie i przyjmując witaminy w odpowiedniej dziennej ilości.
Czy stan przedrzucawkowy i rzucawka to to samo?
Rzucawka nie jest synonimem stanu przedrzucawkowego, ale reprezentuje jedną z najgorszych postaci: w rzeczywistości rzucawka jest jednym z najbardziej przerażających powikłań ciążowych kobiet w ciąży.Objawia się konwulsjami często związanymi z dezorientacją umysłową, zaburzeniami widzenia i stanami śpiączki. w niektórych przypadkach może być nawet śmiertelna.
Rzucawka jest zespołem wieloukładowym, w którym wraz z nadciśnieniem tętniczym i obecnością białek w moczu występuje jednocześnie obrzęk, zwłaszcza kończyn dolnych, kończyn, twarzy i tułowia. przyczyna nie jest znana, ale występują czynniki ryzyka: predyspozycje genetyczne, obecność chorób lub dysfunkcji w krążeniu krwi, złe odżywianie.
Jednym z powodów, dla których kobiety cierpiące na stan przedrzucawkowy muszą być stale monitorowane, jest właśnie chęć zapobieżenia pogorszeniu się gestozy, aż do przekształcenia się w straszną rzucawkę. Według statystyk 90% kobiet dotkniętych rzucawką pierwsze objawy pojawia się w 28 tygodniu ciąży, a 80% z tych kobiet doświadcza drgawek podczas porodu lub po porodzie.Na szczęście rzucawka występuje dość rzadko: według szacunków występuje w jednej ciąży za każde dwa tysiące / trzy tysiące ciąż.
Więcej naukowych informacji na temat stanu przedrzucawkowego można znaleźć na stronie internetowej Istituto Superiore di Sanità.
